That's Alright, Elvis: Nieopowiedziana historia pierwszego gitarzysty i menedżera Elvisa, Scotty'ego Moore'a

Opinie czytelników

Książka Scotty'ego Moore'a stanowi wnikliwą i szczerą relację z jego doświadczeń gry na gitarze dla Elvisa Presleya oraz wyzwań, przed którymi stanął zarówno zawodowo, jak i osobiście. Chociaż narracja jest wypełniona fascynującymi historiami z wczesnych dni rock and rolla, wiele recenzji podkreśla problemy z edycją książki i powtarzającym się tematem trudności finansowych w ich partnerstwie z Elvisem.

⬤ Porywające historie o początkach Elvisa i ery rock and rolla.
⬤ Oferuje unikalne spojrzenie na dynamikę między Elvisem, Scottym Moore'em i Billem Blackiem.
⬤ Podkreśla uczciwość i poświęcenie Scotty'ego pomimo napotykanych trudności.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za edukacyjną i pouczającą, zwłaszcza w odniesieniu do znaczącego wkładu Scotty'ego Moore'a w brzmienie Elvisa.

⬤ Liczne literówki i błędy rzeczowe umniejszają przyjemność z lektury.
⬤ Częste dyskusje na temat trudności finansowych mogą sprawić, że narracja stanie się powtarzalna.
⬤ Problemy z formatowaniem w wersji cyfrowej spowodowały frustrację u niektórych czytelników.
⬤ Niektórzy uważali, że nie było wystarczająco dużo o życiu Scotty'ego poza czasem spędzonym z Elvisem.

(na podstawie 54 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

That's Alright, Elvis: The Untold Story of Elvis's First Guitarist and Manager, Scotty Moore

Zawartość książki:

Wspomnienia Scotty'ego Moore'a, pierwszego gitarzysty i menedżera Elvisa Presleya.

Jest to reedycja przełomowej książki muzycznej wydanej po raz pierwszy w 1997 roku przez Simon & Schuster. Była ona finalistką prestiżowej nagrody Gleason Award, przyznawanej przez BMI, New York University i magazyn Rolling Stone. Scotty Moore zmarł w 2016 roku, a książka została poprawiona i zaktualizowana.

Kiedy Elvis Presley po raz pierwszy pojawił się w studiu Sun Records Sama Phillipa w Memphis, był nieśmiałym nastolatkiem poszukującym brzmienia. Sam poprosił gitarzystę Scotty'ego i basistę Billa Blacka o współpracę z Elvisem - a muzyka, którą stworzyli jako Blue Moon Boys, zapoczątkowała to, co stało się znane jako rock 'n' roll.

Scotty i Bill koncertowali z młodym piosenkarzem i grali na wszystkich jego sesjach Sun i pierwszych nagraniach dla RCA; Scotty służył również jako menedżer Elvisa. Gdy Bill Black i Elvis odeszli, Scotty był jedynym pozostałym członkiem oryginalnego trio, który mógł opowiedzieć prawdziwą historię o tym, jak Elvis przekształcił muzykę popularną - i jak Scotty stworzył brzmienie gitary, które stało się prototypem dla wszystkich późniejszych gitar rockowych, co skłoniło gitarzystę Rolling Stone Keitha Richardsa do ogłoszenia: „Wszyscy inni chcieli być Elvisem - ja chciałem być Scottym”. ”

Po tym, jak przestał regularnie koncertować z Elvisem, Scotty przeniósł się do Nashville, gdzie nagrał instrumentalny album „The Guitar That Changed the World”. „W 1968 roku dołączył do Elvisa na scenie podczas sesji „Comeback”, ale potem odłożył gitarę na bok, by zająć się inżynierią nagrań innych. W 1970 roku zaprojektował album Ringo Starra „Beaucoups of Blues” w Nashville. „W latach 90. zdecydował się ponownie grać na gitarze, przyjmując oferty nagrywania z Keithem Richardsem, Jeffem Beckiem, Ronem Woodem i Paulem McCartneyem.

Dla wszystkich fanów Elvisa Presleya i jego muzyki - oraz dla wszystkich miłośników rock'n'rolla - jest to fascynująca historia.

Scotty Moore był gitarzystą, inżynierem nagrań i producentem płyt. Jako pierwszy gitarzysta Elvisa Presleya jest uważany za jednego ze współzałożycieli rock'n'rolla. To była jego pierwsza książka z Jamesem L. Dickersonem, jego starannie wybranym biografem. Zmarł w 2016 roku w swoim domu w Nashville w stanie Tennessee. Jego druga książka z Dickersonem nosi tytuł „Scotty & Elvis”. ”

James L. Dickerson jest wielokrotnie nagradzanym pisarzem i dziennikarzem, uważanym za największy autorytet w dziedzinie muzyki Południa - bluesa, country i rocka. Jest byłym redaktorem/wydawcą niegdyś trzeciego co do wielkości magazynu muzycznego w USA, NINE-O-ONE Network. Jest autorem książki Colonel Tom Parker: The Curious Life of Elvis Presley's Eccentric Manager, która została zakupiona przez Warner Bros. na potrzeby nadchodzącego filmu o Elvisie z Tomem Hanksem w roli pułkownika, oraz Mojo Triangle: Miejsce narodzin country, bluesa, jazzu i rock'n'rolla. Pisarstwo muzyczne Dickersona otrzymało wiele nagród na przestrzeni lat, ale żadna z nich nie była tak mile widziana, jak ta od Biblioteki Kongresu, która poprosiła go w 2002 roku o napisanie eseju na temat sesji Sun Records z Elvisem (1954-1955) w celu stałego włączenia do Krajowego Rejestru.