Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
The Thane of Cawdor Comes to Bauxite
"Chociaż należał do stosunkowo rzadkiej rasy", Arkansas Times zauważył w nekrologu wędrownego pisarza, którego kiedyś zatrudniał, "Mike Trimble był największym dziennikarzem w Arkansas i być może w kraju".
Czytelnicy znajdą w tym pięćdziesięcioletnim spisie dowcipu i mądrości Trimble'a wszelkie potwierdzenie tego osobliwego osądu - rzadkiego skromnego autora. Niezależnie od tego, czy w latach 80.
opisywał wschodzące polityczne osobistości, takie jak przyszli gubernatorzy Asa Hutchinson i Mike Beebe, czy też zwykłych i nieudolnych ludzi, z którymi spotykał się na co dzień, zaprzyjaźnił się i spędził większość swojej kariery pisząc o nich, Trimble zwykle znajdował sposób, subtelnie lub bezbłędnie, aby wskazać swoje własne wady, takie jak zidentyfikowanie niewłaściwej osoby jako zmarłej kobiety w nekrologu, który napisał w swoich najwcześniejszych dniach dla swojego pierwszego pracodawcy, Texarkana Gazette. Podobnie jak w wodewilowych duetach Laurela i Hardy'ego, Abbotta i Costello, Rowana i Martina oraz Feya i Poehlera, wyznawane przez Trimble'a wpadki były celowymi i wystudiowanymi narzędziami jego humoru. Arkansas wydało na świat więcej dziwaków, bajkopisarzy, oszustów, olewczych polityków, szarlatanów, dziwaków, wizjonerów i fantastycznych stworzeń - od Alberta Pike'a, Arvina Wino, doktora Brinkleya, terapeuty seksualnego z kozich błon Wielkiego Kryzysu, redaktora Westona i słonej królowej łodzi rzecznej Ray Dorthy, aż po Say McIntosh i Red the Irish Setter.
Mike Trimble, najlepszy i najzabawniejszy gawędziarz Południa, przelał je wszystkie na papier, tworząc jedną z najlepszych lektur od czasów Catch-22. Trimble zamienił humor w sztukę, a historię w wodewil.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)