Tether

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.

Zawartość książki:

Poezja. Studia kobiece. "W TETHER, statku kosmicznym znakomicie pomyślanej i złożonej książki, Lisa Fay Coutley konstruuje zarówno powrót do zdrowia, jak i uzdrowienie w wierszach, które emocjonalnie krążą między lądowiskami żalu, tęsknoty i zachwytu. Wokół tych wierszy konsteluje się jasny głód, ale także bezmiar miłości. TETHER to palące badanie cudu bycia tutaj na ziemi i tego, co trzyma nas przy sobie, na dobre i na złe." - Major Jackson.

"TETHER Lisy Fay Coutley charakteryzuje się sprężonym napięciem, każda linia, każde słowo, przywiązane do następnego, drżące z wysiłku, aby pozostać w kontakcie i z przeciwstawnym pragnieniem uwolnienia. Obraz uwięzi nabiera intensywności w trakcie książki: astronauta przywiązany do statku, poeta do wiersza, matka do bezdomnego, uzależnione dziecko i dziecko do matki, a w przestrzeni między "dwoma / wielkimi przeciwstawnymi biegunami" jest Bóg, który uczy się w tej przepaści "cudu i cierpienia". Rzeczywiście, w tych wierszach królują siły opozycyjne; nie ma konwencjonalnych fałszywych rozwiązań. "Każde wydarzenie, / które uratowało mi życie, prawie mnie zabiło", deklaruje podmiot mówiący, a "wolałbym żyć / z moimi płonącymi niż spać z moimi martwymi". To książka dalekosiężna, polityczna, głęboko osobista i heroiczna. Jej teza znajduje odzwierciedlenie w godnej pozazdroszczenia dykcji. "Tajemnica jest jej suką", pisze rozmówca o zaćmiewającym słońcu. To samo odnosi się do Lisy Fay Coutley i jej porywających wierszy." - Diane Seuss.

"TETHER to książka o dystansie i intymności, o nigdy niewysłanych listach, rozmowach o marzeniach i opóźnionych komunikatach. To studium dystansu między nami, między astronautą a poetą, między kochankami, między nami a sobą nawzajem, między nami a sobą. "Jesteśmy łodzią na mieliźnie / z dziurą w kadłubie" - przyznaje poeta. Każdy z nas, nawet jak "dziecko w łonie jest chmurą". A jednak jest w nas tyle miłości. A jednak wszystko, co się dzieje, dzieje się w jakimś celu. A kiedy ktoś staje się godny, gigantyczna kałamarnica wyrzuca go na brzeg. To właśnie ta wiedza, ten wgląd w nasze odległości (lat, geografii, przestrzeni jednego dnia) tutaj są dla mnie przekonujące: "I jak daleko / musisz się cofnąć / od siebie / aby zobaczyć / siebie / tak, jak Astronauta / widzi / Ziemię". Piękna praca." - Ilya Kaminsky.

"Pełna kolumna definicji słowa 'tether' w OED, wśród których są takie, które sugerują diametralnie przeciwne formy mocowania. Czytanie ich jest fascynujące, ale nie tak fascynujące, jak czytanie wierszy w TETHER Lisy Fay Coutley. Jesteśmy związani, zniewoleni i przywiązani - w szczególnie intymnym znaczeniu tego słowa - do wszystkiego, co ma znaczenie, o czym Coutley wie i sprawia, że widzimy i, w najbogatszym znaczeniu tego słowa, czujemy. To znakomita książka z wierszami." - Robert Wrigley.

"Czy to pragnienie, zdumienie, obowiązek czy pamięć trzymają nas najmocniej przywiązanych do świata, w którym "prawda jest każdym głodującym ptakiem", a my żyjemy w ciągłej świadomości wszystkich sił, które grożą zerwaniem więzi między nami a naszymi bliskimi? Śmierć matki, uzależnienie syna od narkotyków, katastrofalne wiadomości ze świata filtrowane codziennie przez Internet: jak pogodzić bolesne wydarzenia, które definiują naszą egzystencję, z naszą nadzieją na bezpieczniejszą przyszłość? Poprzez ścięgnistą, czasami halucynogenną składnię, która grozi (ale nigdy nie wymyka się) spod kontroli, wiersze TETHER badają współczesny i bardzo ludzki paradoks, w którym pragniemy odciąć się od naszego smutku, a jednocześnie musimy udokumentować nasze straty, aby upewnić się, że nie zapomnimy. TETHER przypomina nam, że jesteśmy ukształtowani tak samo z bólu, jak z radości i że w swojej zdolności do spojrzenia wstecz na swoją przeszłość, na dzisiejsze straszne i fascynujące wiadomości, współczesna poetka jest jak astronauta, zdolny do patrzenia na świat "z dużej wysokości", świadek tego, czego większość z nas nie może znieść." - Paisley Rekdal.