Testamenty Dantego: Eseje o wyobraźni biblijnej

Opinie czytelników

Recenzje książki „Experiencing Dante” autorstwa profesora Hawkinsa podkreślają jego podróż od niechętnego studenta do pełnego pasji interpretatora Dantego, podkreślając znaczenie głębokiego przeżywania świata Dantego. Książka składa się z trzech części, z których każda bada powiązania Dantego z postaciami biblijnymi i innymi poetami, takimi jak Wergiliusz i Owidiusz. Podczas gdy książka wyróżnia się naukowymi spostrzeżeniami i emocjonalnym zaangażowaniem w dzieła Dantego, niektórym rozdziałom brakuje jednolitości w ich skuteczności. Autor przedstawia intrygujące perspektywy, zwłaszcza na temat relacji Dantego z Pismem Świętym, ale praca ta wymaga solidnych podstaw w pismach Dantego, aby w pełni ją docenić.

⬤ Głęboki wgląd w związek Dantego z Biblią i innymi postaciami literackimi.
⬤ Wciągający styl, który zachęca czytelników do doświadczania Dantego jako współczesnego.
⬤ Emocjonalny rezonans, którego przykładem są dyskusje na temat widowiskowości i osobistego zanurzenia w świecie Dantego.
⬤ Wciągająca analiza ewolucji Dantego jako pisarza i jego relacji z innymi poetami.

⬤ Niektóre rozdziały są nierówne pod względem jakości w odniesieniu do tematu „doświadczania Dantego”.
⬤ Książka jest bardziej naukowa i może wymagać wcześniejszej znajomości Dantego w celu jej zrozumienia.
⬤ Ograniczone omówienie Piekła, co może rozczarować czytelników skupionych na tym aspekcie.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dante's Testaments: Essays in Scriptural Imagination

Zawartość książki:

Książka ta bada szeroki zakres lektur Dantego i stopień, w jakim przekształcił on to, co czytał, czy to w kanonie biblijnym, w starożytnych poetach łacińskich, w takich autorytetach chrześcijańskich jak Augustyn czy Benedykt, czy też w "księdze świata" - kuli ziemskiej przemierzanej przez pielgrzymów i nawigatorów.

Autor dowodzi, że wyjątkowa niezależność i siła zdecydowanego stanowiska Dantego wobec innych autorów, widoczna zarówno w Commedii, jak i tak zwanych mniejszych dziełach, jest oparta na głębokiej znajomości Pisma Świętego. Biblia, o której mowa, to nie tylko tekst kanoniczny i jego autorytatywne komentarze, ale także Biblia doświadczana w kazaniu i liturgii, hymnie i pieśni, fresku i iluminacji, a nawet w aforyzmach codziennej mowy.

Commedia ukształtowała się na tle panoramy tej boskiej narracji. W rozdziałach poświęconych Wergiliuszowi i Owidiuszowi autor bada strategie aluzji i cytatów, pokazując, w jaki sposób Dante reinterpretuje tych autorów w świetle objawienia biblijnego, korygując ich wizję i reorientując ich rozumienie historii lub ludzkiej miłości. Dante znajduje swój autorytet do wykonywania tych interpretacyjnych ruchów w "biblijnym ja", które jest konstruowane na przestrzeni Commedii.

Ta biblijna tożsamość pozwala mu wybierać spośród różnych tradycji klasycznych i chrześcijańskich, manipulować argumentami i liniami czasowymi oraz tworzyć wyimaginowane powiązania między światem starożytnym a jego własnym "współczesnym uso". Przepisuje Pismo Święte, reaktywując je, pisząc je ponownie. Do natchnionych pergaminów Starego i Nowego Testamentu śmiało dodaje własne "testamentalne" postscriptum.