Terrorizing Gender: Transpłciowa widoczność i praktyki inwigilacyjne amerykańskiego państwa bezpieczeństwa

Oryginalny tytuł:

Terrorizing Gender: Transgender Visibility and the Surveillance Practices of the U.S. Security State

Zawartość książki:

Diamentowa nagroda książkowa 2020 od National Communication Association (NCA)

Powszechnie uważano, że zwiększona widoczność osób transpłciowych w mediach głównego nurtu, czego przykładem jest deklaracja magazynu Time, że rok 2014 był „punktem zwrotnym dla transpłciowości”, sygnalizuje przełom w zakresie praw obywatelskich dla społeczności transpłciowych w Stanach Zjednoczonych. W Terrorizing Gender Mia Fischer podważa tę narrację o postępie, łącząc studia nad transpłciowością, queer, rasą krytyczną, prawem, inwigilacją i mediami w celu przeanalizowania przypadków Chelsea Manning, CeCe McDonald i Moniki Jones. Śledząc, w jaki sposób media i podmioty państwowe współdziałają w brutalnym dyscyplinowaniu tych transpłciowych kobiet, Fischer ujawnia pułapki widoczności, ilustrując, że dominujące reprezentacje osób transpłciowych jako zwodniczych, dewiacyjnych i zagrażających są integralną częścią usprawiedliwiania, normalizowania i wzmacniania sankcjonowanej przez państwo przemocy stosowanej wobec nich.

Fischer argumentuje, że zwiększona widoczność osób transpłciowych wywołała w rzeczywistości konserwatywną reakcję, charakteryzującą się zwiększonym nadzorem osób transpłciowych przez państwo bezpieczeństwa, widoczną w debatach na temat przepisów dotyczących dostępu do łazienek, zakazu wojskowego dla osób transpłciowych oraz zniesienia federalnej ochrony dla transpłciowych studentów i pracowników. Terrorizing Gender konkluduje, że obecny moment widoczności trans stanowi warunkową przynależność kulturową i narodową, biorąc pod uwagę genderową i rasową przemoc, którą państwo nadal stosuje wobec społeczności trans, zwłaszcza tych kolorowych.