Oryginalny tytuł:
Terence - Eunuchus (The Eunuch)
Zawartość książki:
Publiusz Terencjusz Afer jest nam lepiej znany jako rzymski dramaturg Terencjusz.
Znaczna część jego życia, zwłaszcza wczesna część, jest nieznana lub ma sprzeczne źródła i relacje.
Za datę jego narodzin uznaje się rok 185 p.n.e. lub dekadę wcześniej: 195 P.N.E. Jego miejsce urodzenia jest różnie wymieniane jako w Kartaginie lub w pobliżu Kartaginy, lub w greckiej Italii dla kobiety zabranej do Kartaginy jako niewolnica. Sugeruje się, że mieszkał na terytorium libijskiego plemienia, które Rzymianie nazywali Afri, w pobliżu Kartaginy, zanim został przywieziony do Rzymu jako niewolnik. Prawdopodobnie to właśnie tam, w Afryce Północnej, kilkadziesiąt lat po zniszczeniu Kartaginy przez Rzymian w 146 r. p.n.e., pod koniec wojen punickich, Terencjusz spędził swoje wczesne lata.
Jednym z wiarygodnych faktów jest to, że został sprzedany P. Terentiusowi Lucanusowi, rzymskiemu senatorowi, który wykształcił go i, będąc pod wrażeniem jego talentów literackich, uwolnił go.
Te talenty pisarskie miały zapewnić mu spuściznę jako dramatopisarza przez tysiąclecia. Jego komedie, częściowo zaadaptowane z greckich sztuk z późnych faz komedii attyckiej, zostały wystawione po raz pierwszy około 170-160 pne. Zachowało się wszystkie sześć sztuk, które napisał.
Rzeczywiście, dzięki jego prostej łacinie konwersacyjnej, która była zarówno zabawna, jak i bezpośrednia, dzieła Terencjusza były intensywnie wykorzystywane przez klasztory i zakony w średniowieczu i renesansie. Skrybowie często uczyli się łaciny poprzez kopiowanie tekstów Terencjusza. Księża i zakonnice często uczyli się mówić po łacinie poprzez odtwarzanie sztuk Terencjusza. Chociaż jego sztuki często dotyczyły pogańskiego materiału, jakość i odrębność jego języka sprzyjały kopiowaniu i zachowywaniu jego tekstu przez kościół. Zachowanie to umożliwiło jego pracy wywarcie wpływu na szerokie spektrum późniejszego zachodniego dramatu.
W wieku 25 lat (lub 35 lat, w zależności od roku urodzenia) Terencjusz udał się do Grecji, ale nigdy stamtąd nie powrócił. Przez długi czas zakładano, że zmarł w pewnym momencie podróży.
O jego rodzinie nic nie wiadomo, poza tym, że spłodził córkę i pozostawił niewielką, ale cenną posiadłość na obrzeżach Rzymu.
Jego najsłynniejszy cytat brzmi: "Homo sum, humani nihil a me alienum puto", czyli "Jestem człowiekiem i uważam, że nic co ludzkie nie jest mi obce".
