Terence Davies stworzył jedne z najbardziej innowacyjnych, wstrząsających i nawiedzająco lirycznych filmów współczesnej ery.
Jest to pierwsze w historii książkowe studium jego twórczości, łączące szczegółową analizę wszystkich jego filmów z przekonującym i stymulującym badaniem kluczowych filmowych zagadnień czasu i pamięci, tożsamości i samoświadomości oraz natury adaptacji literackiej, a także niepublikowanym wcześniej wywiadem z samym Daviesem. Książka pokazuje, że filmy Daviesa z powodzeniem podważają tradycyjny podział na kulturę "popularną" i kino "artystyczne".
Gardner bada nie tylko dług Daviesa wobec socrealizmu, brytyjskiego ruchu dokumentalnego i komedii Ealing, ale także wobec europejskiej tradycji autorskiej oraz wielkich hollywoodzkich musicali i melodramatów, które nadal go inspirują. Zapewnia świeży wgląd w centralne miejsce muzyki w twórczości Daviesa i jego przekonanie, że sam film jest bliższy muzyce niż jakiejkolwiek innej formie sztuki.
