Terciel i Elinor

Opinie czytelników

Książka „Terciel i Elinor” stanowi prequel do ukochanej serii Gartha Nixa Stare Królestwo, skupiając się na rodzicach Sabriel, głównej bohaterki wcześniejszych powieści. Chociaż jest on doceniany przez długoletnich fanów za nostalgiczny powrót do ukochanego świata, reakcje są mieszane w odniesieniu do jego wykonania i głębi w porównaniu z oryginalną trylogią.

Książka wzbogaca wiedzę o Starym Królestwie, zapewniając wgląd w rodziców Sabriel, Terciela i Elinor, oraz powracając do znajomych postaci i ustawień. Wielu czytelników uznało ją za piękną i wzruszającą lekturę, wyrażającą nostalgię i radość z ponownego odkrywania świata, który kochają. Pisanie jest chwalone za swój urok i jest chwalone za wywołanie chęci ponownego przeczytania oryginalnej serii. Fani doceniają rozwój postaci i eksplorację tematów istotnych dla ich życia.

Niektórzy czytelnicy byli rozczarowani książką, uważając, że brakuje w niej napięcia i intrygi z wcześniejszych powieści, a kluczowe czarne charaktery, takie jak Kerrigor, zostały potraktowane powierzchownie. Komentarze wskazywały na chęć głębszego rozwoju postaci, a niektóre z nich wydawały się nijakie lub niedopracowane. Co więcej, niektórzy czytelnicy uważali, że fabuła zbyt ściśle odzwierciedlała elementy z poprzednich książek, co prowadziło raczej do poczucia „fanserwisu” niż samodzielnej narracji. Książka została również skrytykowana za swoje tempo i za to, że poprzednie wydarzenia w serii wydawały się bardziej melancholijne.

(na podstawie 127 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Terciel & Elinor

Zawartość książki:

Bestsellerowy pisarz Garth Nix powraca do Starego Królestwa, by opowiedzieć nigdy wcześniej nieopowiedzianą historię miłosną rodziców Sabriel, Tericela i Elinor, oraz czarodziejskiej magii, która ich połączyła - i groziła ich rozdzieleniem. Długo oczekiwany prequel klasycznej serii fantasy.

W Starym Królestwie, krainie starożytnej i często straszliwej magii, osiemnastoletni sierota Terciel uczy się sztuki nekromancji od swojej ciotki Tizanael. Ale nie po to, by wskrzeszać zmarłych, a raczej po to, by kłaść ich do grobu. On jest oczekującym Abhorsenem, a Tizanael jest Abhorsenem, ostatnim z długiej linii ludzi, których zadaniem jest upewnienie się, że umarli nie powrócą do życia.

Po drugiej stronie Muru, w Ancelstierre, kraju epoki pary, gdzie magia zwykle nie działa, dziewiętnastoletnia Elinor wiedzie odosobnione życie. Jej jedynymi przyjaciółmi są stara guwernantka i jeszcze starszy pan młody, który niegdyś był słynnym cyrkowcem. Jej matka jest tyranką, której wszyscy się boją, pomimo jej choroby i zbliżającej się śmierci... ale być może jest jeszcze więcej powodów do obaw.

Elinor nie wie, że jest głęboko związana ze Starym Królestwem, ani że magia może czasami przenikać przez Mur, dopóki spisek starożytnego wroga Abhorsenów nie sprowadzi Terciela i Tizanaela do Ancelstierre. W ciągu jednego dnia ognia, śmierci i straty, Elinor znajduje się na ścieżce, która zaprowadzi ją do Starego Królestwa, do życia Terciela i wplącze ją w walkę Abhorsenów z Umarłymi, którzy nie pozostaną martwi.