Ocena:
Książka Stephena Huntera to zbiór wcześniej opublikowanych recenzji filmowych, które łączą w sobie swobodny i podniosły styl pisania. Podczas gdy wielu chwali jego wnikliwą krytykę i zabawną analizę filmów, niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie układem i zawartością książki, od której oczekiwali bardziej nowoczesnego i oryginalnego formatu.
Zalety:Jego teksty są dynamiczne i zabawne, zapewniając wnikliwą krytykę filmów. Recenzje Huntera są opisywane jako wciągające, łączące humor z poważną analizą. Wielu czytelników docenia jego zdolność do wyrażania konserwatywnych punktów widzenia i rozpoznawania motywów kulturowych w filmach. Jest uważany za elitarnego krytyka filmowego z głęboką znajomością tematu.
Wady:Kilku recenzentów było rozczarowanych faktem, że książka jest zbiorem przedruków z wcześniejszych lat, a nie nową treścią. Układ został skrytykowany za brak przejrzystości w oddzielaniu tytułów filmów, co czyni go mniej przyjaznym dla użytkownika. Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że treść jest przestarzała i nie jest tym, czego oczekiwali, co doprowadziło do spadku podekscytowania.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
Now Playing at the Valencia: Pulitzer Prize-Winning Essays on Movies
Nagrodzony Pulitzerem krytyk filmowy i autor bestsellerów New York Timesa Stephen Hunter przedstawia błyskotliwe, swobodne i dowcipne spojrzenie na kino. Evanston w stanie Illinois było idyllicznym rajem lat 50.
z okazałymi domami, pięknym jeziorem, światowej klasy uniwersytetem, dwoma pierwszorzędnymi kinami i jednym bardzo obskurnym kinem - Valencia. Było to miejsce, w którym krytyk filmowy Washington Post, Stephen Hunter, spędził swoją młodość. Zamiast chodzić do szkoły, podrywać dziewczyny lub rzucać piłką nożną, Hunter siedział w piętnastym rzędzie, po prawej stronie przejścia do kina Valencia, objadając się jednym filmem z listy B za drugim.
Valencia miała lepką podłogę, śmierdzące łazienki, antyczny popcorn i ekran osadzony w ohydnie tandetnej ścianie zamku z papier-mache. Było to również jedyne miejsce w mieście, w którym można było zobaczyć westerny, filmy science fiction, filmy o gliniarzach i złodziejach, komedie slapstickowe i Godzillę.
W „Now Playing at the Valencia” bestsellerowy autor thrillerów Stephen Hunter zebrał swoje ulubione recenzje filmowe napisane w latach 1997-2003, wnosząc do dyskusji namiętne uczucia do kina, które odkrył w latach 50-tych, w czasach, gdy kształtowały się gatunki, hipnotyzujące gwiazdy grały niezapomniane postacie i powstawały nieprzemijające klasyki. Podczas gdy kinematografia zmieniła się ogromnie od czasu, gdy Hunter po raz pierwszy odwiedził Valencię, widok z piętnastego rzędu i dreszczyk emocji związany z brudną rozrywką pozostały takie same.
