Terapia zajęciowa w schorzeniach ortopedycznych

Opinie czytelników

Książka jest bardzo chwalona za szczegółową i zwięzłą treść, co czyni ją cennym źródłem informacji dla terapeutów zajęciowych, szczególnie w NHS. Wielu użytkowników wyraża zdecydowaną aprobatę, zauważając, że jest to łatwa lektura, która oferuje prawdziwe spostrzeżenia. Pomimo tego, że jest to starsza publikacja, stanowi dobre wprowadzenie do dalszych badań.

Szczegółowa i pouczająca, odpowiednia dla terapeutów zajęciowych NHS, łatwa w czytaniu, cenna zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych profesjonalistów, zwięzła, napisana z pasją.

Niektóre recenzje sugerują, że jest to starsza książka, co może wpływać na jej przydatność lub zaktualizowane informacje.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Occupational Therapy for Orthopaedic Conditions

Zawartość książki:

Niniejsza książka została napisana z myślą o studentach terapii zajęciowej, jako przewodnik dla nowo wykwalifikowanych terapeutów zajęciowych oraz dla osób powracających do pracy po przerwie w pracy. Przez lata byłem wielokrotnie pytany przez nowo mianowanych pracowników, czy mógłbym polecić książkę, która przygotowałaby ich do pracy z pacjentami ortopedycznymi.

Mam nadzieję, że ten niewielki tom wypełni lukę w literaturze na ten temat i będzie przydatny jako szybka książka referencyjna. Mam również nadzieję, że wpadnie on w ręce osób z innych dyscyplin i pozwoli im zrozumieć i docenić wkład terapeuty zajęciowego w zespół rehabilitacyjny. Jest to era wymiany stawów, ze stale rosnącym zapotrzebowaniem na operacje pierwotne i rewizyjne.

Nieustannie prowadzone są badania nad ulepszonymi implantami i technikami chirurgicznymi. Operacje nowotworów kości są mniej okaleczające i dają więcej nadziei niż kiedykolwiek wcześniej.

Operacje uwalniania ścięgien i przykurczów tkanek miękkich, transfery ścięgien, osteotomie, fuzje kręgosłupa, fuzje stawów itp. są wykonywane u pacjentów z problemami neurologicznymi, poprawiając w ten sposób funkcjonowanie i wygląd oraz zapobiegając dalszym deformacjom. Oto kilka przykładów procedur w tej ekscytującej i szybko rozwijającej się dziedzinie, podczas gdy łóżka szpitalne są zajęte przez coraz krótszy okres czasu, a potencjał terapii zajęciowej jest ogromny.

„Jeśli operacja ma zakończyć się sukcesem, nie można przecenić znaczenia oceny pacjenta jako istoty ludzkiej” (Souter, 1987). Dokładnie takie jest podejście terapeuty zajęciowego.