Teorie pokoju i wojna na Bałkanach

Opinie czytelników

Książka jest przedrukiem pracy Sir Normana Angella z 1912 roku, omawiającej kwestię wschodnią związaną z rozpadem Imperium Osmańskiego i opowiadającej się za pacyfizmem i wojnami sprawiedliwymi. Choć praca ta jest postrzegana jako wartościowa lektura historyczna i oferuje przekonujące argumenty na temat wojny i współpracy gospodarczej, niektórzy czytelnicy uznali ją za pozbawioną głębi i treści.

Cenne tło dla kwestii wschodniej, interesująca perspektywa historyczna, prowokujące do myślenia argumenty na temat wojny i współpracy gospodarczej oraz silna wewnętrzna logika w pacyfistycznym punkcie widzenia Angella.

Niektórzy czytelnicy uznali, że treści brakuje głębi, a krytyka idealistycznych i utopijnych filozofii Angella może nie przystawać do rzeczywistości.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Peace Theories and the Balkan War

Zawartość książki:

Teorie pokoju i wojna na Bałkanach to fascynująca opowieść o bałkańskich konfliktach, które doprowadziły do I wojny światowej. To, czy obwiniamy walczących, czy krytykujemy mocarstwa, czy też sami siedzimy w workach i popiele, nie ma obecnie absolutnie żadnego znaczenia.

Czasami byliśmy zapewniani przez osoby, które twierdzą, że wiedzą, iż niebezpieczeństwo wojny stało się iluzją. Oto wojna, która wybuchła pomimo wszystkiego, co władcy i dyplomaci mogli zrobić, aby jej zapobiec, wojna, w której prasa nie miała żadnego udziału, wojna, której cała siła pieniądza była subtelnie i stanowczo kierowana, aby jej zapobiec, która przyszła na nas nie z powodu ignorancji lub łatwowierności ludzi, ale wręcz przeciwnie, Wręcz przeciwnie, dzięki ich znajomości historii i przeznaczenia oraz intensywnemu uświadamianiu sobie ich krzywd i obowiązków, tak jak je pojmowali, wojna, która z tych wszystkich powodów wybuchła z całą siłą spontanicznej eksplozji i która w walce i zniszczeniu niosła wszystko przed sobą. W obliczu tej manifestacji, kim jest człowiek na tyle odważny, by powiedzieć, że siła nigdy nie jest lekarstwem?

Kim jest człowiek, który jest na tyle głupi, by twierdzić, że cnoty wojenne nie odgrywają istotnej roli w zdrowiu i honorze każdego narodu? Kim jest człowiek, który jest na tyle próżny, by przypuszczać, że długie antagonizmy historii i czasu mogą być w każdych okolicznościach regulowane przez gładkie i powierzchowne konwencje polityków i ambasadorów? --MR. WINSTON CHURCHILL w Sheffield.