A Theory of Insurance and Gambling: Replacing Risk Preferences with Quid Pro Quo
W 1948 r. Milton Friedman i L. J. Savage zasugerowali, że preferencje dotyczące ryzyka wyjaśniają popyt na ubezpieczenia i hazard - teoria ta jest nadal niemal powszechnie akceptowana przez ekonomistów. Gdyby zapytać prawie każdego ekonomistę, dlaczego ludzie kupują ubezpieczenia, odpowiedzieliby, że dzieje się tak, ponieważ większość ludzi ma "awersję do ryzyka" lub równoważnie "preferuje pewność strat". Gdyby poprosić o wyjaśnienie, dlaczego ludzie uprawiają hazard, odpowiedzieliby, że dzieje się tak, ponieważ niektórzy ludzie "poszukują ryzyka".
W A Theory of Insurance and Gambling John A. Nyman krytykuje to podejście i proponuje nową teorię motywacji do ubezpieczeń i hazardu. Argumentuje on, że popyt na ubezpieczenia i hazard najlepiej zrozumieć, koncentrując się nie na preferencjach dotyczących ryzyka, ale na transferze dochodu, stanach świata, które uruchamiają transfer dochodu oraz wartości dochodu w tych stanach. Innymi słowy, ubezpieczenie jest motywowane preferencją transferu dochodu do przyszłych stanów świata, w których dochód jest bardziej wartościowy. Z drugiej strony, hazard jest motywowany preferencją transferu dochodu do przyszłych stanów świata, w których uzyskanie dodatkowego dochodu jest mniej kosztowne.
Nyman ostatecznie stara się zmienić sposób myślenia ekonomistów o ubezpieczeniach i hazardzie, odchodząc od postrzegania niepewności jako negatywnego czynnika motywującego do po prostu mechanicznej cechy, która pozwala na zwiększenie dochodów i konsumpcji. Odchodzi od tendencyjnych modeli, które ignorują efekty dochodowe i zależność od państwa przy ocenie korzyści z ubezpieczenia i hazardu, a także od preferencji dotyczących ryzyka w kierunku chęci uzyskania dodatkowego przyszłego dochodu. Przedstawiając argument, że preferencje dotyczące ryzyka nie motywują popytu na ubezpieczenia lub hazard, A Theory of Insurance and Gambling kwestionuje fundamentalną zasadę myślenia ekonomicznego.
