Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Theory of the Solitary Sailor
Samotny żeglarz Greleta jest radykalną postacią teoretyczną, aniołem zwiastunem egzystencjalnego buntu przeciwko światu i światopoglądowi filozofii.
Ponad dziesięć lat temu Gilles Grelet opuścił miasto, by na stałe zamieszkać na morzu, w ciszy i samotności, bez planów powrotu na ląd, rzadko opuszczając swoją łódź Th lub mnie. Akt radykalnej odmowy, proces rozplątywania jeden po drugim więzów łączących ludzi ze światem, był dla Greleta nierozerwalnie związany z trwającą kampanią antyfilozoficzną. Podobnie jak zwykły człowiek Francois Laruelle'a czy samotny wędrowiec Rousseau, samotny żeglarz Greleta jest radykalną postacią teoretyczną, aniołem zwiastunem egzystencjalnego buntu przeciwko światu i światowej myśli filozofii, punktem zero anty-filozofii jako rygorystycznej gnozy i uczniem w heretyce nawigacji.
Bardziej niż zbiorem rozproszonych refleksji, mniej niż systemem myśli, Teoria samotnego żeglarza jest gnostyckim narzędziem. Odpowiada na rzekomą konieczność urzeczywistnienia myśli-świata, jaką jest filozofia (lub cokolwiek, co ją zastąpi), niezłomną i melancholijną odmową. Tak obojętnie spokojna i nieubłaganie gwałtowna jak sam ocean, niszcząca dla wystarczalności świata i panowania pozorów, jest to żywa anty-filozofia, nieustanny atak prowadzony z wód u wybrzeży Bretanii, pośród morza i wiatru.