Teoria ludzkiej motywacji

Opinie czytelników

Recenzje tej książki na temat hierarchii potrzeb Maslowa podkreślają jej fundamentalne spostrzeżenia na temat ludzkiej motywacji, zapewniając zarówno przystępne wprowadzenie, jak i prowokujące do myślenia dyskusje teoretyczne. Podczas gdy wielu czytelników docenia przejrzystość i prostotę treści, niektórzy krytykują jej zwięzłość i brak głębi. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona postrzegana jako przydatne źródło informacji dla nauczycieli, studentów i osób zainteresowanych psychologią.

⬤ Łatwa do przeczytania i zrozumienia; pouczająca na temat ludzkiej kondycji.
⬤ Przydatna do celów badawczych, szczególnie w psychologii.
⬤ Oferuje fundamentalną eksplorację teorii motywacji Maslowa.
⬤ Pomocna jako odniesienie do pracy akademickiej i praktycznego zrozumienia motywacji.
⬤ Zapewnia wgląd w zniuansowaną naturę ludzkich potrzeb i motywacji.

⬤ Krótka, przypominająca raczej broszurę niż pełną książkę.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za zbyt teoretyczną, bez wystarczającej ilości praktycznych przykładów.
⬤ Krytykowano słabą oprawę i jakość produkcji.
⬤ Ograniczone omówienie bardziej złożonych aspektów idei Maslowa, takich jak miłość i samorealizacja.

(na podstawie 250 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Theory Of Human Motivation

Zawartość książki:

Jest to artykuł, w którym Maslow po raz pierwszy przedstawił swoją hierarchię potrzeb. Po raz pierwszy została ona wydrukowana w jego artykule "A Theory of Human Motivation" z 1943 roku.

Maslow następnie rozszerzył ten pomysł, aby uwzględnić swoje obserwacje wrodzonej ciekawości ludzi. Jego teorie są zbieżne z wieloma innymi teoriami psychologii rozwoju człowieka, z których niektóre koncentrują się na opisywaniu etapów rozwoju człowieka.

Maslow opisał różne potrzeby i użył terminów "potrzeby fizjologiczne, bezpieczeństwa, przynależności i miłości, szacunku, samorealizacji i transcendencji", aby opisać wzorzec, przez który generalnie przechodzą ludzkie motywacje. Maslow badał osoby, które nazywał wzorowymi, takie jak Albert Einstein, Jane Addams, Eleanor Roosevelt i Frederick Douglass, a nie osoby chore psychicznie lub neurotyczne.