Teoria i praktyka silników parowych

Oryginalny tytuł:

Steam Engine Theory And Practice

Zawartość książki:

TEORIA I PRAKTYKA SILNIKÓW PAROWYCH autorstwa WILLIAMA RIPPERA. Książka ta została po raz pierwszy opublikowana w 1912 roku i zawiera 496 ILUSTRACJI. PRZEDMOWA: Niniejsza książka została napisana jako kontynuacja podstawowej książki autora na temat pary. Została przygotowana w pierwszej kolejności jako notatki dla studentów drugiego roku inżynierii w tej uczelni i zajmuje się, w możliwie najprostszej formie, tymi gałęziami przedmiotu, które mają fundamentalne znaczenie dla solidnej wiedzy na temat projektowania i zarządzania silnikami parowymi. Współcześni studenci inżynierii parowej mają wielką przewagę nad swoimi poprzednikami, posiadając takie bogactwo udokumentowanych doświadczeń praktycznych, jakie pojawiają się w Proceedings of the Engineering Institu tions, a także w czasopismach technicznych, a autor musi wyrazić swój osobisty dług wdzięczności wobec wszystkich tych źródeł informacji w przygotowaniu tej książki. Otrzymana pomoc jest uznawana, w miarę możliwości, w całym tekście. Szczególną uwagę poświęcono tematowi ilości ciepła związanego z wytwarzaniem i wykorzystaniem pary. W tym celu posłużono się wykresem temperatura-entropia i zilustrowano jego zastosowanie w rozwiązywaniu szeregu codziennych problemów. W związku z tym, a także z powodu wielu pięknych graficznych metod ilustracji stosowanych obecnie przez inżynierów, studenci i nauczyciele tego przedmiotu są w dużej mierze wdzięczni za pracę pana J. Macfarlane Graya, kpt.

Willansa i wielu innych. Autor pragnie wyrazić swój osobisty dług wdzięczności wobec kapitana Sankeya za jego uprzejmość w dostarczeniu mu kopii jego wykresu temperatura - entropia, który pojawia się po raz pierwszy jako Płyta I. tej książki. Wykres ten przeszedł interesujący proces ewolucji od czasu, gdy pan J. Macfarlane Gray odczytał swój referat na spotkaniu Institution of Mechanical Engineers w Paryżu w lipcu 1889 r. na temat racjonalizacji eksperymentów Regnaultsa z parą wodną, opisując i wyjaśniając zastosowanie linii pary i wody na wykresie entropii temperatury. Od tego czasu kpt. Sankey dodał linie stałego ciśnienia i stałej objętości w 1892 r., a ostatnio także skale całkowitego ciepła i energii wewnętrznej, a także wykres dla pola przegrzania ed-st earn. Wszystkie te dodatki pojawiają się teraz na wykresie pokazanym na płycie I. tej książki. Inne poruszane tematy obejmują silnik złożony, przegrzaną parę i przegrzewacze, stosowanie wysokich ciśnień pary, przekładnie zaworowe, regulatory silnika parowego, koła zamachowe i inne szczegóły silnika. Istnieją również rozdziały na temat wyważania silników i wydajności silników parowych, zawierające najnowsze wyniki uzyskane ze wszystkich klas silników oraz na temat nowoczesnych konstrukcji silników parowych, w tym silnika młyna Corlissa, nowoczesnego silnika szybkoobrotowego, silnika okrętowego i lokomotywy.

Autor pragnie w tym miejscu wyrazić swoje podziękowania dla pana T. Scotta Kinga za cenne oryginalne projekty, zarówno detali silnika, jak i kompletnych silników, które przygotował dla autora specjalnie na potrzeby tej książki, a także dla pana...