Teoria funkcji konsumpcji

Opinie czytelników

„Teoria funkcji konsumpcji” Miltona Friedmana jest uważana za jedno z jego najlepszych dzieł i przełomowy tekst w ekonomii. Książka przedstawia znaczące teorie, takie jak hipoteza dochodu permanentnego, i w znacznym stopniu przyczyniła się do dyskursu ekonomicznego. Chociaż wielu uważa ją za wnikliwą i niezbędną lekturę dla studentów ekonomii, jest ona również krytykowana za złożoność techniczną i problemy z niektórymi formatami.

⬤ Bardzo wpływowa praca w dziedzinie ekonomii
⬤ wprowadza kluczowe koncepcje, takie jak hipoteza dochodu permanentnego
⬤ uważana za jedną z najlepszych książek Miltona Friedmana
⬤ przemyślane i heurystyczne spostrzeżenia
⬤ niezbędna lektura dla studentów ekonomii
⬤ otrzymała pochwały za treść i szybką dostawę.

⬤ Bardzo techniczna i wymagająca dla niektórych czytelników
⬤ problemy z niektórymi wersjami (np. trudne do odczytania kserokopie)
⬤ nie tak przystępna dla osób bez silnego wykształcenia ekonomicznego.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Theory of the Consumption Function

Zawartość książki:

2015 Reprint wydania z 1957 roku. Pełne faksymile oryginalnego wydania.

Nie powielono za pomocą oprogramowania do rozpoznawania optycznego. W książce tej Friedman rozwinął hipotezę dochodu permanentnego (PIH). Ponieważ klasyczna keynesowska teoria konsumpcji nie była w stanie wyjaśnić stałości stopy oszczędności w obliczu rosnących realnych dochodów w Stanach Zjednoczonych, pojawiło się wiele nowych teorii zachowań konsumentów.

W swojej książce Friedman przedstawia teorię, która obejmuje wiele konkurencyjnych hipotez w tamtym czasie jako szczególne przypadki i przedstawia dowody statystyczne na poparcie swojej teorii. "Friedman opisał teorię Keynesa o malejącej skłonności do konsumpcji jako 'bardzo pomysłową i przemyślaną'.

Ale w "A Theory of the Consumption Function" (1957) wykazał, że chociaż hipoteza wydawała się mieć sens psychologiczny, była empirycznie fałszywa. Odnosząc dochód do skłonności do konsumpcji, Keynes popełnił błąd, nie rozróżniając między dochodem "przejściowym" a "stałym". W rzeczywistości konsumpcja nie spada wraz ze wzrostem dochodów.

Ekonomiści z całego spektrum politycznego zgodzili się z obaleniem Keynesa przez Friedmana...." - James A. Nuechterlein, Commentary.