Ocena:
Książka „Teologia zielonoświątkowa i chrześcijańska tradycja duchowa” autorstwa Simona Chana jest chwalona za jej akademicki wkład w teologię zielonoświątkową, a jednocześnie krytykowana za niektóre z jej postaw, w szczególności za postrzeganie mówienia językami. Chan stara się sprostać wyzwaniom stojącym przed współczesnym zielonoświątkowcem, opowiadając się za bardziej zintegrowaną i historycznie świadomą praktyką wiary. Jednak niektórzy czytelnicy uważają ją za kontrowersyjną i pozbawioną pewnych refleksji teologicznych.
Zalety:Książka jest uznawana za przełomową w dziedzinie teologii zielonoświątkowej, oferując krytyczne spostrzeżenia i wezwanie do głębszej refleksji teologicznej w ramach ruchu. Jest dobrze napisana i szanowana akademicko, zapewniając historyczną i współczesną analizę zielonoświątkowców. Chan kładzie nacisk na tradycję i integrację kultu, ponieważ podkreśla potrzebę spójności i połączenia z szerszą tradycją chrześcijańską.
Wady:Niektórzy czytelnicy nie zgadzają się z krytycznym podejściem Chan do niektórych praktyk zielonoświątkowych, zwłaszcza aspektu mówienia językami, sugerując, że może to odzwierciedlać uprzedzenia wobec tych wyrażeń. Istnieją obawy, że książka może zrazić niektórych zielonoświątkowców ze względu na krytyczną analizę ewolucji ruchu i aspektów kultu, które są postrzegane jako atomistyczne. Ogólnie rzecz biorąc, chociaż jest dobrze oceniana w kręgach akademickich, niektórzy uważają, że ma znaczące wady.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Pentecostal Theology and the Christian Spiritual Tradition
Książka ta zajmuje się problemem zielonoświątkowej "tradycji".
Tradycjonalizacja była do tej pory nieskuteczna, ponieważ bogactwo zielonoświątkowej wiary i doświadczenia nie zostało odpowiednio uchwycone w klasycznych zielonoświątkowych doktrynach chrztu w Duchu Świętym i glosolalii. Bardziej adekwatne zrozumienie kluczowego teologicznego symbolu zielonoświątkowego, glosolalii, wyłania się, gdy jest on interpretowany w świetle chrześcijańskiej tradycji duchowej.
W ramach tej większej tradycji glosolalia może być postrzegana jako łącząca zarówno ascetyczny, jak i kontemplacyjny wymiar życia chrześcijańskiego. Chan bada w ten sposób kształt zielonoświątkowej eklezjologii jako "tradycyjnej wspólnoty".
