Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka omawia istotną rolę teologii w głoszeniu i sposób, w jaki powinna ona być kontekstualizowana w społeczności kościelnej. Obejmuje takie aspekty, jak ustny charakter głoszenia, znaczenie zmartwychwstania, rozróżnienie między Prawem a Ewangelią oraz boski autorytet w wygłaszaniu kazań. Autor zachęca do polegania na Duchu Świętym i podkreśla wspólnotowy aspekt głoszenia w kościele.
Zalety:Książka jest dobrze napisana i łatwa w czytaniu, oferując przyziemne spostrzeżenia. Przedstawia szczere i prawdziwe badanie kaznodziejstwa, podkreślając odpowiedzialność kaznodziejów i znaczenie podstaw teologicznych. Rozdziały są pouczające, obejmując kluczowe aspekty, takie jak moc zmartwychwstania i rozróżnienie między Prawem a Ewangelią.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę książkę za nieodpowiednią dla ich potrzeb, na co wskazuje recenzja, która sugeruje, że nie jest ona zalecana. Potencjalnie treść może być zbyt skoncentrowana na tradycyjnej teologii dla tych, którzy szukają bardziej współczesnego podejścia do wiary i głoszenia.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Theology of Preaching: The Dynamics of the Gospel
Zawartość książki:
Książka Richarda Lischera jest poruszającą afirmacją znaczenia kaznodziejstwa jako ważnego przedsięwzięcia samego w sobie. Jest to, jak pisze, przedmowa teologiczna, której celem jest pokazanie, w jaki sposób teologia wpływa na kaznodziejstwo i jak kaznodziejstwo, jako kerygmatyczna, ustna, praktyczna działalność, wpływa na teologię i doprowadza ją do ostatecznej formy wyrazu.
Dr Lischer wskazuje na historycznie negatywne skutki wykluczenia kaznodziejstwa z teologii, a następnie pokazuje korzyści płynące z właściwej interakcji tych dwóch dyscyplin. Rozwijając ten temat, bada centralne znaczenie zmartwychwstania zarówno w teologii, jak i kaznodziejstwie, związek prawa i ewangelii oraz sposób, w jaki kaznodziejstwo wzywa teologię do odzyskania jej ustno-słuchowego fundamentu. Dla Lischera akt głoszenia jest ćwiczeniem wyobraźni kaznodziei.
Prawdziwa praca wyobraźni nie polega na wstawianiu sprytnych historii lub estetycznych obrazów do argumentacji kazania. To umiejętność czytania tekstów w taki sposób, aby mogły one funkcjonować zgodnie ze swoją pierwotną mocą i intencją.
