Teodycea i duchowość w Czwartej Ewangelii: Perspektywa Girarda

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

Theodicy and Spirituality in the Fourth Gospel: A Girardian Perspective

Zawartość książki:

Daniel DeForest London argumentuje, że Czwarta Ewangelia oferuje potencjalnie transformującą odpowiedź na pytanie o cierpienie i ludzki przymus obwiniania. Opierając się na lekturze Ewangelii Jana 9 (człowiek, który urodził się niewidomy), London argumentuje, że Ewangelia nie oferuje teodycei, ale raczej teodycealną duchowość, doświadczenie modlitwy w kwestii cierpienia i pozostania otwartym na boską odpowiedź.

London pokazuje, w jaki sposób odpowiedź Janowego Jezusa przedstawia trzy zestawy symboli w dychotomii (dzień/noc, wizja/ślepota, owca/ wilk), z których każdy jest obalany przez inny, podstawowy symbol (światło, sędzia, pasterz). Interpretując te symbole w świetle teorii mimetycznej, argumentuje, że reakcja Jezusa ujawnia mechanizm kozła ofiarnego, w którym niewinna ofiara jest obwiniana przez sprawców przemocy.

Jednak zamiast obwiniać ofiary, Jezus nadal angażuje się w postacie, które wydają się być złoczyńcami: światło świata przekształca noc i dzień w jeden nieprzerwany dzień; Dobry Pasterz wita owce i wilka w swoim ukochanym stadzie. W ten sposób czytelnicy są zaproszeni do wniesienia do Jezusa Janowego własnej przemocy, urazy i wilczej wściekłości w kwestii cierpienia oraz do doświadczenia teodycznej duchowości Czwartej Ewangelii.