Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Tempo and Tactus in the German Baroque: Treatises, Scores, and the Performance of Organ Music
Przed pojawieniem się metronomu ok. 1800 r. niewiele było znormalizowanych, powszechnie dostępnych metod precyzyjnego informowania o tym, jak szybko należy wykonywać kompozycje muzyczne. Zamiast czasu absolutnego (np. wyznaczanego na metronomie), muzycy barokowi opracowali notacyjne wskazówki dotyczące względnej prędkości: zostało to osiągnięte głównie poprzez kombinacje sygnatur czasowych i wartości nut. Tempo i Tactus w niemieckim baroku Julii Dokter pomaga współczesnym wykonawcom rozszyfrować te wskazówki dotyczące tempa.
Część 1 bada teorię metryczną w traktatach muzycznych od około 1600 do 1790 roku. Części 2 i 3 badają partytury organowe kluczowych kompozytorów, takich jak J.S. Bach, Buxtehude, Weckman i Bruhns, a także przedstawiają studia przypadków pokazujące, w jaki sposób barokowe oznaczenia tempa mogą oddziaływać w sytuacjach wykonawczych.
Czytelnicy dowiedzą się, w jaki sposób muzycy barokowi zmodyfikowali renesansowy system menzuralny, aby uwzględnić zmiany tempa; w jaki sposób różne metrum podwójne, potrójne i złożone były ze sobą powiązane; w jaki sposób techniczne przedstawienie pisma stylus phantasticus wpływało na tempo; jak funkcjonowały słowa tempa (np. allegro ); oraz w jaki sposób wybór sił wykonawczych (np. chór, solista na klawiaturze itp. ) mógł wpłynąć na sposób notowania tempa.
Książka Dokter stanie się podstawowym źródłem informacji dla wykonawców muzyki barokowej, nie tylko dla repertuaru solowego na organy i instrumenty klawiszowe, ale także dla innych instrumentów i zespołów.
Julia Dokter wykłada muzykologię na Georgia State University i grę na organach w Agnes Scott College.