Tematy porad: Dramat i rady od More'a do Szekspira

Oryginalny tytuł:

Subjects of Advice: Drama and Counsel from More to Shakespeare

Zawartość książki:

W książce Subjects of Advice Ivan Lupic odkrywa bogate wzajemne powiązania sztuki dramatycznej i kultury poradnictwa we wczesnym okresie nowożytnym. Podczas gdy doradztwo było ważną formą wiedzy praktycznej, z konkretnymi konsekwencjami politycznymi, było ono również zakorzenionym nawykiem kulturowym, cechą obowiązkowej higieny umysłowej, moralnej i politycznej. Jak twierdzi Lupic, aby być renesansowym podmiotem, trzeba było liczyć się z radami innych. Lupic analizuje to liczenie się z radami w różnych szesnastowiecznych kontekstach dramatycznych. Rezultatem jest oryginalny opis fundamentalnej roli, jaką rada odegrała w rozwoju renesansowego dramatu.

Lupic rozpoczyna od rozważań nad postacią Thomasa More'a, którego wpływowy argument o radzie jako formie przedstawienia w Utopii wyznaczył program dla całego stulecia. Opierając się linearnym narracjom i zamiast tego odzyskując jednoczesność radykalnie różnych rodzajów dramatycznego doświadczenia, pokazuje żywotność późniejszych dramatycznych zaangażowań w spuściznę More'a poprzez analizę moralnego interludium wystawionego w Sir Thomas More, sztuce prawdopodobnie współautorstwa Szekspira. More pomaga również wyjaśnić złożone wykorzystanie rady w dramacie seneckim, od neołacińskich sztuk George'a Buchanana, omawianych w związku z pismami politycznymi Buchanana, po tragedie historyczne z połowy XVI wieku.

Jeśli tyrania i przykładność są słowami kluczowymi dla wczesnego elżbietańskiego dramatu o doradztwie, to w sztukach Christophera Marlowe'a jest to przyjaźń. Lupic rozważa zainteresowanie Marlowe'a przyjaźnią i radą, zwłaszcza w Edwardzie II, wraz z wcześniejszymi dramatycznymi zabiegami, odsłaniając w ten sposób wszechobecną fantazję o idealnym doradcy jako innym ja. Subjects of Advice kończy się umieszczeniem Króla Leara w relacji do jego dramatycznych źródeł, aby zademonstrować celowe rozproszenie rad Szekspira w całej jego sztuce. Zwyczajowe powiązanie rady z prostą i nieustraszoną mową staje się w rękach Szekspira potężnym narzędziem poetyckiej i dramatycznej ekspresji.