Tędy do rewolucji: A Memoir

Opinie czytelników

Pamiętnik Erin Pizzey jest chwalony za wnikliwą analizę przemocy w rodzinie, szczególnie przez pryzmat jej doświadczeń jako pionierki w tworzeniu pierwszego schroniska dla kobiet. Książka podkreśla potrzebę włączenia płci do walki z przemocą domową, rzuca wyzwanie feministycznym narracjom i podkreśla współczujące podejście Pizzey zarówno do ofiar płci męskiej, jak i żeńskiej.

⬤ Niezbędna lektura dla osób zainteresowanych przemocą w rodzinie i jej historią.
⬤ Zapewnia unikalną perspektywę na założenie pierwszego schroniska dla kobiet.
⬤ Podkreśla znaczenie uznania męskich ofiar przemocy domowej.
⬤ Pizzey jest przedstawiona jako współczująca i inteligentna orędowniczka równości.
⬤ Książka jest opisywana jako wciągająca, prowokująca do myślenia i dobrze napisana.

⬤ Krytycy poglądów Pizzey mogą postrzegać jej podejście jako kontrowersyjne lub odrzucać je ze względu na odejście od głównego nurtu ideologii feministycznej.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać, że feminizm przedstawiony w pamiętniku jest zbyt krytyczny.
⬤ Istnieją wzmianki o trudnościach w opublikowaniu książki, co wskazuje na potencjalną stronniczość lub kontrowersje wokół jej tematów.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

This Way to the Revolution: A Memoir

Zawartość książki:

Pierwsza pełna biografia międzynarodowej postaci, o której ostatnio było głośno po jej udanej sprawie o zniesławienie przeciwko Andrew Marry'emu, który opisał ją jako terrorystkę w "The Making of Modern Britain".

"Znana na całym świecie z założenia jednego z pierwszych schronisk dla kobiet we współczesnym świecie, Erin Pizzey jest kontrowersyjną, ale niezwykle szanowaną aktywistką z wrogami z lewej i prawej strony, pionierską postacią w wirującej polityce lat siedemdziesiątych i kluczowym świadkiem epoki. Tutaj po raz pierwszy opowiada swoją historię w całości. Erin Pizzey, córka dyplomaty, urodziła się w Chinach w 1939 roku. Jednym z jej kształtujących doświadczeń był widok jej rodziców i brata umieszczonych w areszcie domowym przez maoistów w 1949 roku. Zaszczepiło to w niej nienawiść do reżimów totalitarnych, a przez krótki czas Pizzey pracowała nawet dla MI6 w Hongkongu. Po przeniesieniu się do Wielkiej Brytanii, Pizzey wkrótce została pochłonięta przez radykalizm lat sześćdziesiątych i wczesne dni powstającego Ruchu Wyzwolenia Kobiet. Otwarcie małego centrum społecznościowego dla maltretowanych kobiet w Chiswick w 1971 roku miało doprowadzić Pizzey na pierwszą linię tego, co stawało się kwestią narodową w czasach, gdy feministki wciąż były traktowane z wrogością i drwinami przez prawicowe postacie, ale także gdy lewicowi radykałowie pogardzali każdym, kto tak jak Pizzey przedkładał człowieczeństwo nad ideologię.

W połowie lat 70. Pizzey znalazła się pod groźbą podłożenia bomby i była pikietowana przez feministki za dopuszczenie mężczyzn do pracy w schroniskach: doprowadziło to do długiego wygnania z Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuowała swoją działalność i zdobyła międzynarodowe uznanie, jednocześnie odkrywając siebie na nowo jako bestsellerową pisarkę. Życie i próby Erin Pizzey były wyjątkowe; jej historia jest fascynująca, niezbędna do zrozumienia bardziej rewolucyjnych czasów i palących kwestii, które wciąż rezonują.