Techniki w sąsiedztwie snu

Opinie czytelników

Książka jest zbiorem pomysłowej i zabawnej poezji, która zagłębia się w osobiste i uniwersalne tematy. Łączy surrealistyczne obrazy z uspokajającym stylem narracji, poruszając złożone kwestie komunikacji, pamięci i oczekiwań. Czytelnicy uznają ją za twórczo stymulującą i prowokującą do myślenia.

Książka zawiera pomysłową i pomysłową poezję, eksploruje głębokie osobiste i uniwersalne tematy oraz łączy zabawę z głębokimi spostrzeżeniami. Recenzenci doceniają wyjątkową perspektywę i uspokajający, a jednocześnie stymulujący charakter pisma.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać surrealistyczne obrazy i abstrakcyjne koncepcje za trudne do zrozumienia, ponieważ styl poetycki jest niekonwencjonalny i może wymagać starannej interpretacji.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Techniques in the Neighborhood of Sleep

Zawartość książki:

Satyra, humor, surrealistyczne trippiness, fan Spicera, wiele książek poetyckich - wyobraź sobie, że twój dyrektor szkoły jest poetą Richard Martin's Techniques in the Neighborhood of Sleep jest wspaniały. Jako osoba cierpiąca na bezsenność przez cały okres czuwania nie sądzę, żebym napisał o tym wiersz. "Poszedłem spać w stogu siana myśli". "Teraz zwracam się do ciebie, jakbyś był mną". Jego wiersze są "spuścizną tego, co kwitnie w nocy", "IQ snu", "patologicznym kłamcą/nie członkiem Kongresu", "paplaniną oderwanego człowieka". Kiedy cytuje Rimbauda, "... aby osiągnąć nieznane poprzez dezorganizację wszystkich zmysłów", dotyka czegoś, co stanowi genialne serce jego własnej poezji. "Stwórca wewnątrz nas bez planu". "Miłość jest teraz/Serce woli spontaniczność". "Contact High Context High/Content High", "the mind shifts as language shifts/Language shifts the mind". "Once I wanted to dissolve into love/so I did" "Language is the main character". Jestem zainspirowany, w końcu napiszę mój bezsenny wiersz.

Sharon Doubiago

Linie wierszy Richarda Martina mają wyrazistość szczotki drucianej zręcznie nałożonej na skórę bębna. Rzeczywiście, są muzyczne, sensacyjne i skłaniają do filozoficznych rozważań. Wiersze sprawiają wrażenie, jakby chciały beztrosko przemknąć obok, ale zatrzymujesz się nad nimi, ponieważ słowa, którymi są napisane, przywołują świat, który znasz - świat, który oświetlają, a tym samym dodają, a nie opisują. Całe wiersze działają w ten sposób, z mocą i fascynacją, które wydają się przychodzić znikąd lub tuż za rogiem.

Bill Berkson