Teatry ułaskawienia

Oryginalny tytuł:

Theaters of Pardoning

Zawartość książki:

Od prewencyjnego ułaskawienia Richarda Nixona przez Geralda Forda i twierdzeń Donalda Trumpa, że jako prezydent mógłby ułaskawić samego siebie, po pośmiertne królewskie ułaskawienie Alana Turinga, moc ułaskawienia ma potężną władzę nad wyobraźnią polityczną i kulturową. W Theaters of Pardoning Bernadette Meyler śledzi korzenie współczesnego rozumienia ułaskawienia w tragikomicznych "teatrach ułaskawienia" w dramacie i polityce XVII-wiecznej Anglii.

Zmiany w sposobie, w jaki ułaskawienie było przedstawiane na scenie i omawiane w traktatach politycznych i w parlamencie, odzwierciedlały przejście od bardziej monarchicznej i skoncentrowanej na osądzie formy tej koncepcji do coraz bardziej parlamentarnej i legislacyjnej wizji suwerenności. Meyler pokazuje, że na angielskiej scenie indywidualne ułaskawienia zemsty subtelnie przekształciły się w bardziej rozległe ułaskawienia rewolucji, od Miarki za miarkę Szekspira, gdzie seria ostatecznych ułaskawień przerywa to, co w przeciwnym razie mogłoby być cyklem zemsty, po późniejsze dzieła, takie jak The Laws of Candy Johna Forda i The Bondman Philipa Massingera, w których korzystanie z miłosierdzia zapobiega obaleniu samego państwa. Na arenie politycznej ułaskawienie jako prawo królewskie ewoluowało w koncepcję prawną, której kulminacją była idea ogólnej amnestii, "Act of Oblivion", za działania podjęte podczas angielskiej wojny domowej.

Ponowne postrzeganie ułaskawienia jako wydawania prawa skutecznie przesunęło suwerenność od króla do władzy ustawodawczej, co nadal wzbudza podejrzenia co do wykonywania ułaskawienia. Meyler konkluduje, że tylko poprzez zerwanie związku między ułaskawieniem a suwerennością, który został utrwalony w XVII-wiecznej Anglii, możemy ożywić ułaskawienie jako praktykę demokratyczną.