Tear You Apart

Opinie czytelników

Książka „Tear You Apart” autorstwa Megan Hart wywołuje u czytelników silne reakcje emocjonalne, a wielu z nich czuje się głęboko związanych z bohaterami i ich zmaganiami. Historia obraca się wokół złożonych tematów niewierności, miłości i osobistych zawirowań, dzięki czemu jest to trzymająca w napięciu, ale rozdzierająca serce lektura. Jednak brak tradycyjnego szczęśliwego zakończenia podzielił opinie, pozostawiając niektórych czytelników rozczarowanych lub niespokojnych.

Pisarstwo Megan Hart jest chwalone za emocjonalną głębię, żywe obrazy i realizm. Wielu czytelników docenia dojrzałe i zmysłowe przedstawienie relacji międzyludzkich, a także złożoność postaci. Fabuła jest na tyle wciągająca, że czytelnicy nie mogą oderwać się od lektury, często czytając ją za jednym razem.

Wielu czytelników było zniechęconych brakiem szczęśliwego zakończenia, czując, że historia pozostawiła ich w zawieszeniu lub była niesatysfakcjonująca. Niektóre recenzje wyrażały frustrację decyzjami głównej bohaterki, określając jej działania jako samolubne. Dodatkowo, skupienie się na niewierności jako głównym temacie książki może nie przypaść do gustu każdemu.

(na podstawie 59 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Ich pasja pochłonie wszystko i wszystkich na swojej drodze. Jestem w pociągu.

Nie wiem, na którym przystanku wsiadłem; wiem tylko, że pociąg jedzie szybko, a świat na zewnątrz staje się rozmazany. Powinienem wysiąść, ale tego nie robię. Wszechświat płata mi kosmicznego figla.

Tutaj miałam swoje życie, dobre życie ze wszystkim, czego kobieta może chcieć i nagle pojawiło się coś więcej, o czym nie wiedziałam, że mogę mieć.

Szansa na bycie zadowoloną i usatysfakcjonowaną, a może nawet czasami delirycznie, niesamowicie, żywiołowo spełnioną. Tak więc jestem tutaj, w pociągu, który wymknął się spod kontroli, a ja nie jestem tylko pasażerem.

Jestem tym, który podsypuje węgiel do pieca, by pociąg jechał coraz szybciej i szybciej. Gdybym mógł sobie wmówić, że to wszystko stało się przypadkiem i nie mogłem nic na to poradzić, że zostałem porwany, że to nie moja wina, że to fatum, czy byłoby łatwiej? Prawda jest taka, że nie wiedziałam, że tego szukam, dopóki nie znalazłam Willa, ale musiałam, przez cały ten czas. A teraz to nie jest przypadek, to nie jest przeznaczenie, to nie jest bycie zmiecionym.

To mój wybór. I nie wiem, jak przestać. Ani nawet czy chcę.".