Te włosy

Opinie czytelników

Książka jest na wpół autobiograficzną opowieścią przez pryzmat doświadczeń autorki dorastającej jako dziewczyna mieszanej rasy między dwiema kulturami, poruszając tematy tożsamości, kolonializmu i włosów jako symbolu dumy i uprzedzeń. Podczas gdy wielu chwali liryczny styl pisania i prowokujące do myślenia treści, niektórzy czytelnicy uważają, że trudno jest zaangażować się w styl narracji.

Dobrze napisana, z lirycznym i wciągającym stylem. Porusza ważne tematy tożsamości, kolonializmu i znaczenia włosów, tworząc bogatą i prowokującą do myślenia narrację. Wielu czytelników doceniło głębię historii i unikalną strukturę narracji. Książka wywołuje dyskusje na temat tożsamości rasowej i osobistych doświadczeń.

Niektórzy czytelnicy zmagali się ze strukturą narracji, uważając ją za trudną do śledzenia ze względu na długie strumienie świadomości i częste przeskoki w czasie i miejscu. Kilku recenzentów wyraziło trudności z utrzymaniem zaangażowania i wymieniło tłumaczenie jako potencjalną barierę. Kilku czytelników nie ukończyło książki, czując, że nie przykuła ich uwagi.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

That Hair

Zawartość książki:

„Historia moich kręconych włosów”, mówi Mila, narratorka inspirowanej autobiografią tragikomedii Djaimilii Pereiry de Almeidy, »przecina się z historią co najmniej dwóch krajów, a co za tym idzie, z podstawową historią relacji między kilkoma kontynentami: geopolityką«. Mila jest urodzoną w Luandzie córką czarnoskórej angolskiej matki i białego portugalskiego ojca.

Przybywa do Lizbony w wieku trzech lat i od samego początku czuje się jak outsiderka. Przez pryzmat niezmiennie kręconych włosów młodej Mili, jej historia przeplata wspomnienia z dzieciństwa i dorastania, rodzinną wiedzę obejmującą cztery pokolenia oraz współczesne refleksje na temat wewnętrznych i zewnętrznych napięć europejskiej i afrykańskiej tożsamości.

W wielowarstwowej i soczystej prozie Tamte włosy wzbogaca i pogłębia globalną rozmowę, kwestionując w niezbędny sposób nasze rozumienie rasizmu, feminizmu i podwójnego dziedzictwa kolonializmu, jeszcze pięćdziesiąt lat po uzyskaniu niepodległości przez Angolę. To opowieść o dorastaniu jako czarnoskóra kobieta w kraju na skraju Europy, który również szybko się zmienia, o byciu uważanym za outsidera we własnym kraju i niemożności „powrotu” do ojczyzny, której tak naprawdę się nie zna.