Te kości nie są moim dzieckiem

Opinie czytelników

Recenzje książki „Te kości nie są moim dzieckiem” autorstwa Toni Cade Bambara ujawniają spolaryzowany odbiór. Wielu czytelników chwali jej emocjonalną głębię i historyczne znaczenie, zwłaszcza w uchwyceniu strachu i frustracji związanych z morderstwami dzieci w Atlancie. Narracja rezonuje ze współczesnymi kwestiami rasowymi i obojętnością policji. Niektórzy krytycy uważają jednak, że książka jest chaotyczna, z nadmiarem szczegółów, które odciągają uwagę od głównej historii i zmagają się z wyrazistością postaci.

⬤ Mocna emocjonalnie i prowokująca do myślenia narracja, która oddaje strach społeczności dotkniętej tragedią.
⬤ Pięknie napisany, z żywym rozwojem postaci i autentycznymi dialogami.
⬤ Porusza ważne kwestie dotyczące relacji rasowych i reakcji policji.
⬤ Dostarcza fascynującego historycznego opisu morderstw dzieci w Atlancie, rezonując z aktualnymi kwestiami społecznymi.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że powieść jest chaotyczna i zbyt szczegółowa, przez co trudno za nią nadążyć.
⬤ Krytyka, że format powieści odciąga uwagę od prawdziwego kryminalnego aspektu historii.
⬤ Niektóre sekcje mogą wydawać się czytelnikom nużące lub rozwlekłe, co prowadzi do braku zaangażowania.
⬤ Kilku czytelników było rozczarowanych zakończeniem i klarownością motywacji postaci.

(na podstawie 19 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Those Bones Are Not My Child

Zawartość książki:

Ta trzymająca w napięciu powieść przedstawia społeczność - i rodzinę - w stanie oblężenia, podczas szokującego ciągu morderstw czarnych dzieci w Atlancie na początku lat 80-tych.

Napisana na przestrzeni dwunastu lat i zredagowana przez Toni Morrison, która nazywa Te kości nie są moim dzieckiem opus magnum autorki, ostatnia powieść Toni Cade Bambara pozostawia nam trwałą i odkrywczą kronikę amerykańskiego koszmaru. Po wyborze pierwszego czarnoskórego burmistrza w 1980 roku, Atlanta przedstawiała obraz politycznego postępu i dobrobytu.

Jednak między wrześniem 1979 roku a czerwcem 1981 roku ponad czterdzieści czarnoskórych dzieci zostało porwanych, napastowanych seksualnie i brutalnie zamordowanych w całym „Mieście zbyt zajętym, by nienawidzić”. "Zala Spencer, matka trójki dzieci, ledwo żyje na marginesie kwitnącej gospodarki, kiedy budzi się 20 lipca 1980 roku i stwierdza, że jej nastoletni syn Sonny zaginął. W miarę jak godziny zamieniają się w dni, Zala zdaje sobie sprawę, że Sonny jest jednym z wielu przypadków zaginięć dzieci, które dopiero zaczynają przyciągać uwagę całego kraju.

Coraz bardziej rozczarowana władzami, które reagują na zniknięcie Sonny'ego z zimną obojętnością, Zala i jej mąż rozpoczynają desperackie poszukiwania. Oczami rodziny ogarniętej udręką i przerażeniem obserwujemy miasto kipiące napięciami politycznymi, rasowymi i klasowymi.