Tattoos & Tequila - Do piekła i z powrotem z jednym z najbardziej znanych frontmanów rocka

Opinie czytelników

Książka oferuje zabawne i wciągające spojrzenie na życie Vince'a Neila, atrakcyjne zwłaszcza dla fanów Motley Crue. Podczas gdy niektórzy czytelnicy podziwiają wnikliwość i sposób opowiadania historii, inni krytykują styl pisania i uważają, że brakuje mu głębi w porównaniu z innymi biografiami rockowymi.

⬤ Dobrze napisana i zabawna historia
⬤ zapewnia wgląd w perspektywę Vince'a Neila
⬤ przyjemna dla fanów Motley Crue
⬤ angażujące anegdoty o wczesnych dniach zespołu
⬤ terminowa dostawa i produkt zgodny z opisem.

⬤ Niektórym czytelnikom nie podoba się styl pisania
⬤ początkowe rozdziały mogą odstraszyć czytelników obrzydliwymi historiami
⬤ brakuje głębi i poszukiwania duszy, które można znaleźć w innych książkach, takich jak „The Dirt”
⬤ skupia się głównie na imprezowaniu i wadach, co może wydawać się płytkie.

(na podstawie 50 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tattoos & Tequila - To Hell and Back With One Of Rock's Most Notorious Frontmen

Zawartość książki:

„Więc od czego zaczniemy? Pamiętam, że kiedy robiliśmy The Dirt, książkę o Mötley Crüe, przeprowadzono ze mną wywiad w The Grand Havana Room w Beverly Hills. Wiele osób mówi, że nie miałem zbyt wiele do powiedzenia w The Dirt. Prawdopodobnie to prawda. Nie czytałem tego. Nie jestem aż takim gadułą. Niektórzy ludzie potrafią pierdolić... zjeść cały tlen w pomieszczeniu w mgnieniu oka. Nie mam tendencji do pyskowania. To gówno prawda. Te wszystkie lata na odwyku i doradztwie - lekarstwo na gadanie? Nie mogę powiedzieć, że naprawdę wiele z tego wyniosłem. Całe to leczenie i powinienem być już wyleczony, nie sądzisz? Całe to gadanie...

Więc wybacz mi, jeśli jest mi trochę trudno przeciąć żyłę i pozwolić mojej krwi płynąć na czerwono na całej tej stronie dla ciebie. Będę z tobą walczył lub będę cię pieprzył, ale są szanse, że ciężko będzie mi usiąść i z tobą porozmawiać. Powiem ci jedno - nie tęsknię za ćpaniem czy piciem. W ogóle za tym nie tęsknię.

Wojenne historie. Wojenne rany. Wiem, wiem. Stare gwiazdy rocka ciężko upadają. Mam czterdzieści dziewięć lat. Mam pięć stóp dziewięć wzrostu, 170. Spandex się skończył. Przeszedłem trzy operacje plastyczne. Jak myślisz, kto zalicza więcej, ja czy ty? Ale czas zmienia człowieka. Nie mam już dwudziestu jeden lat.

To cud, że w ogóle przetrwaliśmy. Butelka Jacka Daniel'sa i niedogotowane hot dogi nie stanowią dobrze zbilansowanej diety. Wszyscy mamy szczęście, że się nie zabiliśmy. Może to wyglądać, jakbyśmy próbowali to zrobić, ale mówiąc za siebie, śmierć nigdy nie była moim zamiarem. Chciałem po prostu czuć się dobrze. Po prostu szukałem tego kopa, tego haju...

Obecnie mam firmy do prowadzenia. Lubię akcję. Coś, co przyspiesza bicie serca. To zdrowsze niż strzykawka pełna kokainy w proszku, jak to robiłem w '81 z moją dziewczyną Lovey, to na pewno...

Ale musisz przyznać... tamte czasy są o wiele przyjemniejsze do opowiadania...”