Tarzan Groźny

Opinie czytelników

Recenzje książki podkreślają mieszankę ekscytacji i lekkiego rozczarowania wśród czytelników. Wielu docenia pomysłowe opowiadanie Burroughsa i zabawne przygody Tarzana, podczas gdy niektórzy uważają, że narracja staje się formalna lub brakuje jej głębi w porównaniu z poprzednimi pozycjami z serii.

Ekscytujące zakończenie historii, łatwa lektura, ciekawe przygody, dobre tempo, urzekające postacie, pomysłowe budowanie świata, lekka lektura i przyjemna dla fanów fantastyki przygodowej.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książka jest powtarzalna i schematyczna, postacie i wątki fabularne mogą być przewidywalne, a jakość fabuły jest krytykowana w porównaniu do innych dzieł Burroughsa. Ponadto, niektóre sformułowania i tematy mogą być niepoprawne politycznie według współczesnych standardów.

(na podstawie 86 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Tarzan the Terrible

Zawartość książki:

Tarzan the Terrible to powieść amerykańskiego pisarza Edgara Rice'a Burroughsa, ósma z jego serii dwudziestu czterech książek o tytułowym Tarzanie. Po raz pierwszy została opublikowana jako serial w magazynie pulpowym Argosy All-Story Weekly w numerach z 12, 19 i 26 lutego oraz 5, 12, 19 i 26 marca 1921 roku.

Pierwsze wydanie książkowe ukazało się w czerwcu 1921 roku nakładem wydawnictwa A. C. McClurg. Miejsce akcji, Pal-ul-don, jest jedną z lepiej zrealizowanych "zaginionych cywilizacji" w opowieściach Burroughsa o Tarzanie. Powieść zawiera mapę tego miejsca, a także słowniczek języka jego mieszkańców.

Minęły dwa miesiące od zakończenia poprzedniej powieści, Tarzan Nieposkromiony, w której Tarzan spędził wiele miesięcy wędrując po Afryce, dokonując zemsty na tych, którzy jego zdaniem brutalnie zamordowali Jane. Pod koniec tej powieści Tarzan dowiaduje się, że jej śmierć była podstępem, że wcale nie została zabita.

Próbując wytropić Jane, Tarzan dotarł do ukrytej doliny zwanej Pal-ul-don, wypełnionej dinozaurami, w szczególności dzikimi Gryfami przypominającymi Triceratopsy, które w przeciwieństwie do swoich prehistorycznych odpowiedników są wszystkożerne i mają 20 stóp wzrostu na ramieniu. Zaginiona dolina jest również domem dla dwóch różnych wrogich ras ogoniastych stworzeń wyglądających jak ludzie: bezwłosych i białoskórych, zamieszkujących miasto Ho-don oraz włochatych i czarnoskórych, zamieszkujących wzgórza Waz-don. Tarzan zaprzyjaźnia się z wojownikiem Ho-don i wodzem Waz-don, nawiązując nietypowe relacje. W tym nowym świecie Tarzan staje się jeńcem, ale tak imponuje porywaczom swoimi osiągnięciami i umiejętnościami, że nazywają go "Tarzan-Jad-Guru" (Tarzan Straszny).

Okazuje się, że Jane, która została tam przywieziona przez swojego niemieckiego porywacza, również jest przetrzymywana w Pal-ul-don. Staje się centralną postacią w religijnej walce o władzę, która pochłania większość powieści, dopóki nie ucieknie, po czym jej niemiecki porywacz staje się od niej zależny z powodu własnego braku umiejętności przetrwania w dżungli.

Z pomocą swoich rdzennych sojuszników Tarzan kontynuuje pogoń za ukochaną, przechodząc przez długą serię walk i ucieczek, aby to zrobić. W końcu sukces wydaje się być poza jego możliwościami, aż w ostatnim rozdziale on i Jane zostają uratowani przez ich syna Koraka, który szukał Tarzana, tak jak Tarzan szukał Jane. (wikipedia.org)