Tarascan Copper Metallurgy: A Multiapproach Perspective
Na początku XVI wieku znaczna część zachodniego Meksyku znajdowała się pod panowaniem Imperium Purh pecha, znanego Europejczykom jako Taraskańskie Królestwo Michuacan. Zarówno dowody archeologiczne, jak i etnohistoryczne wskazują, że w późnym okresie postklasycznym (1350-1525 r.
n.e.) ta jednostka polityczna była głównym ośrodkiem metalurgii i obróbki metali w Mezoameryce. Technologia ta była w dużej mierze oparta na miedzi i jej stopach. Niniejsze studium koncentruje się na dowodach odzyskanych z obszaru otaczającego Santa Clara del Cobre, społeczność Tarascan w środkowym Michoac n.
Te pionierskie badania wymagały zastosowania wielu dowodów, w tym badań archeologicznych i wykopalisk, etnoarcheologii, replikacji eksperymentalnych i archeometalurgii. Intensywne badania powierzchniowe zlokalizowały koncentracje produktów ubocznych produkcji (tj.
żużel) na powierzchni, które reprezentowały potencjalne obszary produkcyjne. Wykopaliska stratygraficzne i późniejsza analiza archeometalurgiczna szczątków fizycznych zostały połączone z danymi etnohistorycznymi i etnoarcheologicznymi, a także analogią porównawczą, aby zaproponować model prehiszpańskiej produkcji miedzi wśród Tarasków.
Celem tej analizy było uzyskanie wglądu w naturę produkcji metalu i jego rolę w głównym aparacie państwowym. Badanie dostarcza cennych spostrzeżeń na temat rozwoju technologii i ekonomii politycznej w starożytnej Mezoameryce i stanowi wkład w ogólne antropologiczne teorie powstawania złożoności społecznej.