Ocena:
Książka Williego Morrisa „TAPS” to nostalgiczny obraz chłopięcego życia w małym południowym miasteczku w latach 40. i 50. ubiegłego wieku, przeplatany skutkami wojny koreańskiej. Podczas gdy niektórzy czytelnicy chwalili poetycką prozę i sugestywne obrazy, inni krytykowali powolne tempo i brak narracji.
Zalety:Bogata i sugestywna proza, silne poczucie miejsca, emocjonalna głębia, wiarygodne postacie, nostalgiczne przedstawienie minionej epoki, korzystne dla czytelników chcących połączyć się z przeszłością.
Wady:Powolna akcja, niespójny styl pisania, niektóre płaskie postacie i fragmenty, które wydawały się nadpisane lub wyrwane z kontekstu. Kilku czytelników stwierdziło, że brakowało mu silnej narracji i wydawał się powtarzalny.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Ostatnie dzieło jednego z najbardziej lubianych amerykańskich autorów i natychmiastowy klasyk, TAPS zabiera czytelników w ostatnią fikcyjną podróż na Południe Williego Morrisa i snuje czułą, mocną, bardzo amerykańską opowieść o znikającym pięknie urokliwego stylu życia i ulotnej chłopięcości młodego mężczyzny wchodzącego w wiek dojrzewania w czasie wojny.
W Fisk's Landing w stanie Missisipi, u progu wojny koreańskiej, szesnastoletni Swayze Barksdale zostaje nagle wezwany do niespodziewanego obowiązku - grania „Taps” na grobach młodych ofiar, które zostały wysłane do domu z frontu. Stopniowo, Swayze zaczyna układać swoje życie wokół tych zbyt częstych pogrzebów, gdzie jego klakson brzmi jak tragiczna nuta tamtych czasów.
Na przemian zabawny, na przemian przejmujący, TAPS obfituje w barwne postacie, a jednocześnie „śpiewa i wzdycha... z rodzajem tęsknoty w tonacji minorowej” (Arkansas Democrat-Gazette), gdy Swayze uczy się, co to znaczy być patriotą, synem, kochankiem, przyjacielem, mężczyzną.
