Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Tanya” autorstwa Brendy Shaughnessy porusza tematy kobiecości, miłości i wpływu kobiet na życie narratorki poprzez mieszankę angażującej i abstrakcyjnej poezji. Podczas gdy wielu czytelników uważa ją za wzmacniającą i rezonującą, szczególnie w eksploracji relacji między kobietami, niektórzy uważają, że abstrakcja może umniejszać emocjonalne powiązania w niektórych wierszach.
Zalety:⬤ Angażujące i wzmacniające tematy skupiające się na kobietach i ich wpływie.
⬤ Niezwykła składnia i styl retoryczny, który zachęca do zgłębiania złożonych idei.
⬤ Przejmujące refleksje na temat miłości, straty i relacji między kobietami.
⬤ Sprytna gra słów, muzykalność i emocjonalna głębia prowadzące do wciągającego doświadczenia czytelniczego.
⬤ Efektywne połączenie osobistych i uniwersalnych tematów, rezonujących z własnymi doświadczeniami czytelników.
Wady:⬤ Początkowe sekcje mogą wydawać się długie i rozwlekłe, potencjalnie tracąc zainteresowanie niektórych czytelników.
⬤ Tendencja do abstrakcji może zaciemniać emocjonalne powiązania, szczególnie w wierszach konfesyjnych.
⬤ Niektórzy czytelnicy mogą mieć trudności z zaangażowaniem się w bardziej abstrakcyjne wiersze.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Tanya: Poems
Zawartość książki:
Wielokrotnie nagradzana poetka tka gobelin z literackiego dziedzictwa i intymnych refleksji, oddając hołd artystkom i mentorkom oraz krąży wokół nieustających tajemnic przyjaźni, miłości, sztuki i straty.
W tym potężnym zbiorze wierszy o jej własnych wpływowych osobach, a także wierszy o artystce dadaistycznej Meret Oppenheim i młodej choreografce Lauren Lovette, Brenda Shaughnessy zatrzymuje się we wspomnieniach kobiet, które postawiły ją na artystycznej ścieżce.
W tytułowym wierszu bada wieczną jakość intensywnej relacji z Tanyą, o której pisze: „Dla mnie każdy nie jest tobą... Warto kochać raz, dlaczego nie teraz? Wszyscy mamy swoją własną Tanię, a w tej książce spotykamy przyjaciół, mentorów, siostry, kochanków, którzy zamieszkują klasę wierszy, w której pasja Shaughnessy do literatury - wykuta podczas jej własnych studiów formacyjnych, jak w wierszu Coursework - jest naszym nauczycielem.
W płynnych, schodkowych tercetach Shaughnessy prowadzi nas do swojego generatywnego rdzenia, odsłaniając momenty duchowego i intelektualnego przebudzenia, jej miłość do sztuki i słowa pisanego oraz jej poczucie samej siły życiowej, którą rozpala rozmowa - w czasie i przestrzeni - z innymi kobietami.
