Opinie czytelników
Podsumowanie:Dancing with the Unconscious autorstwa Danielle Knafo bada podobieństwa między psychoanalizą a procesem twórczym, podkreślając transformacyjną podróż zarówno artystów, jak i analityków. Książka łączy obszerne badania z ilustracjami klinicznymi i prezentuje wnikliwe rozdziały, szczególnie na temat samotności i kreatywności.
Zalety:Imponująco zbadana, przekonująca teoria, żywe ilustracje kliniczne, wciągający styl pisania, wnikliwe rozdziały, polecane zarówno psychoterapeutom, jak i artystom.
Wady:Brak znaczących wad wymienionych w recenzjach; jednak głębokość materiału może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Dancing with the Unconscious: The Art of Psychoanalysis and the Psychoanalysis of Art
Zawartość książki:
Pisząc i wykładając przez ostatnie dwie dekady na temat relacji między psychoanalizą a sztuką, Danielle Knafo pokazała wiele sposobów, w jakie te dwie dyscypliny wzajemnie się informują i oświetlają.
Niniejsza książka kontynuuje tę dyskusję, podkreślając, w jaki sposób proces twórczy w psychoanalizie i sztuce wykorzystuje nieświadomość w dążeniu do transformacji i uzdrowienia. Część pierwsza książki przedstawia studia przypadków, aby pokazać, w jaki sposób wolne skojarzenia, przeniesienie, praca ze snami, regresja, zmienione stany świadomości, trauma i samotność funkcjonują jako kreatywne narzędzia dla analityka, pacjenta i artysty.
Knafo używa metafory tańca do opisania działań terapeutycznych, ruchu tam i z powrotem między terapeutą a pacjentem, przeszłości i teraźniejszości, powstrzymywania i uwalniania oraz świadomej i nieświadomej myśli. Para analityczna jest zarówno artystą, jak i medium, a taniec, który razem wykonują, jest dynamiczną reprezentacją nieograniczonej kreatywności nieświadomego umysłu. Część druga książki oferuje dogłębne badania kilku artystów, aby zilustrować, w jaki sposób wykorzystują oni różne media do wyrażania siebie i autokreacji.
Knafo pokazuje, jak artyści, choć tworzą głównie w samotności, często angażują się w znaczące procesy relacyjne, które próbują zbliżyć się do zinternalizowanych obiektów i naprawić obrażenia psychiczne. Dancing with the Unconscious rozszerza teoretyczny wymiar psychoanalizy, jednocześnie oferując klinicystom sposoby na osiągnięcie większej kreatywności w pracy z pacjentami.
