Taniec w rodzinie: Niezwykła historia pierwszej rodziny indyjskiego tańca klasycznego

Opinie czytelników

Ta książka jest chwalona jako fascynujący pamiętnik, który bada życie kobiet i rewitalizację klasycznego tańca indyjskiego, podkreślając odwagę i radość w ich podróżach.

⬤ Wciągająca narracja, którą trudno odłożyć
⬤ wnikliwa eksploracja kobiet żyjących celowo
⬤ bogata historia klasycznego tańca indyjskiego z naciskiem na jego rewitalizację
⬤ zawiera niezwykłe historie indyjskich i amerykańskich tancerzy.

Niektórzy czytelnicy żałują, że książka nie jest dłuższa.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dancing in the Family: The Extraordinary Story of the First Family of Indian Classical Dance

Zawartość książki:

Ta książka zasługuje na przeczytanie, nie tylko dlatego, że opowiada o niezwykłych kobietach na zmieniającym się tle historycznym indyjskiego tańca klasycznego, ale przede wszystkim dlatego, że jest to dobrze opowiedziana historia".

Porywająca kronika o trzech pokoleniach kobiet, które głęboko wpłynęły na rewitalizację tańca klasycznego - zwłaszcza Bharatanatyam i Odissi - w Indiach i za granicą.

Ten intymny pamiętnik rozpoczyna się od Esther Luelli, która w orientalistycznym szaleństwie Ameryki lat dwudziestych XX wieku coraz bardziej zanurzała się w tańcu indyjskim i zmieniła imię na "Ragini Devi", a następnie burzliwie uciekła do Indii. Tutaj jej uparte dążenie do tego, co czuła, że została reinkarnowana, zaowocowało uznaną karierą jako tancerka Bharatanatyam i Kathakali.

Jednak cygańska wróżka przepowiedziała, że sława jej córki przyćmi jej własną, i rzeczywiście to Indrani Rahman - buntownicza, utalentowana, piękna, przeciwstawiająca się matce, wychodząc za mąż w wieku piętnastu lat - która naprawdę wprowadziła indyjski taniec klasyczny na światową scenę; pionierka, która wprowadziła Odissi, do tej pory wykonywany tylko przez zmarginalizowaną społeczność Devadasi, do powszechnego uznania.

Sukanya Rahman, wnuczka Ragini i córka Indrani, odkrywa prawdy kryjące się za ich sławnym życiem w kontekście historii tańców, które spopularyzowały w Indiach przed i po uzyskaniu niepodległości. Z tą samą nieskromną szczerością zagłębia się we własne życie, zastanawiając się nad jednoczesnym pragnieniem i niemożnością oderwania się od tego potężnego dziedzictwa tańca.

Ten międzypokoleniowy pamiętnik jest odą do tych niezwykłych kobiet, tak ważnych dla indyjskiego tańca, opowiedzianą ze szczerą autentycznością, która sprawia, że jest to fascynująca lektura. Ponad 50 archiwalnych fotografii rodzinnych, pochodzących z 1893 roku, przyczynia się do tego, że książka ta jest klejnotem w historii tańca indiańskiego.