Ocena:

Książka jest wysoko ceniona za wszechstronne i dokładne informacje na temat tańca jazzowego, co czyni ją cennym źródłem zarówno dla nauczycieli, jak i studentów. Wielu recenzentów docenia jej układ, który ułatwia czytanie i zrozumienie, a także aktualność trendów w tańcu jazzowym. Pojawiają się jednak krytyczne uwagi dotyczące niespójności w jakości poszczególnych rozdziałów napisanych przez różnych autorów.
Zalety:Informacyjna i dokładna treść, dobry układ ułatwiający czytanie, dokładny opis różnych rodzajów tańca jazzowego, aktualny z trendami, cenny dla nauczycieli i studentów, dobre odniesienie do nauczania i uczenia się, świetna cena.
Wady:Niespójna jakość rozdziałów, niektóre sekcje wymagały edycji.
(na podstawie 13 opinii czytelników)
Jazz Dance: A History of the Roots and Branches
„Lektura obowiązkowa dla wszystkich tancerzy, ponieważ nieocenionych odniesień historycznych i dogłębnego omówienia różnych form jazzu nie można znaleźć tak szczegółowo w żadnej innej książce dostępnej obecnie na rynku.” - Debra McWaters, autorka Musical Theatre Training.
„Artystycznie łączy historię i profesjonalne perspektywy, aby odkryć granice świata tańca jazzowego. Zaprasza czytelnika do opracowania bardziej skomplikowanej definicji tańca jazzowego na XXI wiek.” - Susan A. Lee, Northwestern University.
Historię tańca jazzowego najlepiej zrozumieć myśląc o nim jak o drzewie. Korzenie tańca jazzowego są afrykańskie. Jego pień jest wernakularny, ukształtowany przez wpływy europejskie, czego przykładem są Charleston i Lindy Hop. Z pnia wyrosło wiele różnych gałęzi, w tym tap, Broadway, funk, hip-hop, afro-karaibski, latynoski, pop, jazz klubowy, popping, B-boying, tańce imprezowe i wiele innych.
Unikalny w swoim skupieniu się na historii, a nie technice, Jazz Dance oferuje jedyny przegląd trendów i rozwoju od 1960 roku. Redaktorzy Lindsay Guarino i Wendy Oliver zgromadzili szereg doświadczonych praktyków i naukowców, którzy prześledzili liczne historie tańca jazzowego i zbadali różne aspekty tej dziedziny, w tym trendy, wpływy, szkolenia, rasę, estetykę, międzynarodową atrakcyjność i jej związek z tap, rockiem, indie, czarnym tańcem koncertowym i tańcem latynoskim.
Zawierająca dyskusje na temat takich tancerzy i choreografów jak Bob Fosse i Katherine Dunham, a także analizy tego, jak słownictwo tej formy różni się od baletu, ta złożona i fascynująca historia oddaje samą istotę tańca jazzowego.