Taniec i żywe ciało

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za swój fundamentalny wkład w filozofię tańca i estetykę, oferując jednocześnie wgląd z różnych perspektyw w społeczności tanecznej. Jednak niektórzy czytelnicy krytykują ją za odejście od początkowego założenia, brak głębi w dyskusji filozoficznej i nieścisłości.

Książka jest pięknie utkana, zapewnia cenny wgląd w estetykę tańca z wielu perspektyw (tancerza, publiczności, choreografa) i ma fundamentalne znaczenie w dziedzinie filozofii tańca. Porusza rzadki temat ucieleśnionego doświadczenia w tańcu, opartego na egzystencjalizmie i fenomenologii.

Krytycy zauważają, że książka staje się nieskoncentrowana po sześciu rozdziałach, wyklucza nieteatralne formy tańca i brakuje jej autorytatywnej głębi filozoficznej. Istnieją obawy dotyczące powierzchowności zrozumienia filozofii przez autora, niedokładnych cytatów i niepotrzebnych punktów stycznych z filozofią Wschodu. Ponadto błędy rzeczowe, takie jak błędne nazwanie Duchampa, podważają autorytet autora.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Dance And The Lived Body

Zawartość książki:

W swojej niezwykłej książce Sondra Horton Fraleigh bada i opisuje taniec poprzez swoją świadomość tańca jako sztuki, poprzez doświadczenie tańca oraz poprzez egzystencjalną i fenomenologiczną literaturę na temat przeżywanego ciała.

Opisuje, za pomocą zdjęć z występów, konkretne obrazy w arcydziełach tanecznych Doris Humphrey, Anny Sokołow, Violi Farber, Niny Weiner i Gartha Fagana.