Ocena:
Ogólnie rzecz biorąc, „Talk Radio” Erica Bogosiana jest bardzo chwalone za wciągający styl pisania i urzekającą postać Barry'ego Champlaina, prowadzącego talk radio. Wielu czytelników uznało książkę za pouczającą i szybką lekturę, z silnym rozwojem postaci. Niektórzy stwierdzili jednak, że fabuła jest pośpieszna, a inni uznali ogólny ton za nieco przygnębiający pomimo humoru.
Zalety:Wciągający styl pisania, który utrzymuje czytelników w napięciu, dobrze rozwinięte postacie, zwłaszcza Barry Champlain, który wywołuje pełne spektrum emocji. Książkę czyta się szybko, ma nieco ponad 60 stron i oferuje intrygujące spojrzenie na życie prowadzącego talk radio.
Wady:Fabuła może wydawać się pośpieszna i skondensowana, próbując objąć zbyt wiele historii w krótkim formacie. Niektórzy czytelnicy uznali ją za przygnębiające doświadczenie, zwłaszcza ze względu na załamanie bohatera pod koniec.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
"Talk Radio Talk Radio Erica Bogosiana to najlepszy teatralny wyraz naszej popieprzonej kultury, jaki znam". -John Hellpern, New York Observer.
"Chwytający za jelita... najbardziej rozdzierający portret ludzkiego załamania po tej stronie obrazu Francisa Bacona." -Ben Brantley, New York Times
"Dziś bardziej aktualny niż dwadzieścia lat temu... Radio trzeszczy z intensywnością." -Joe Dziemianowicz, New York Daily News
"Hipnotyzujący! Zarówno jako aktorski tour-de-force, jak i przeszywająca analiza kulturowa." -David Rooney, Variety.
Jest to w pełni poprawiona wersja sztuki Erica Bogosiana Talk Radio, jego przełomowego hitu Public Theater z 1987 roku, który został uznany za finalistę nagrody Pulitzera w dziedzinie dramatu, został zaadaptowany do filmu przez Olivera Stone'a i został wznowiony na Broadwayu w 2007 roku z okazji dwudziestej rocznicy sztuki.
Jeden z czołowych amerykańskich wykonawców i najbardziej innowacyjnych i prowokacyjnych artystów, Eric Bogosian ma w swoim dorobku sztuki teatralne i solowe, takie jak Suburbia (Lincoln Center Theater, 1994; adaptacja filmowa reżysera Richarda Linklatera, 1996); Sex, Drugs, Rock & Roll, Pounding Nails in the Floor with My Forehead; Griller; Humpty Dumpty; 1+1; Skunkweed; Wake Up and Smell the Coffee; Drinking in America; Notes from Underground i Talk Radio (finalista nagrody Pulitzera; New York Shakespeare Festival, 1987; Broadway, 2007; adaptacja filmowa reżysera Olivera Stone'a, 1988). Występował w wielu różnych rolach filmowych, telewizyjnych i scenicznych. Ostatnio stworzył postać kapitana Danny'ego Rossa w długim serialu Law & Order: Criminal Intent. W 2014 roku TCG opublikowało 100 (monologues), kolekcję upamiętniającą trzydzieści lat solowej kariery Bogosiana.
