Taktyka bitewna rewolucji amerykańskiej

Opinie czytelników

Książka stanowi doskonały przegląd taktyk stosowanych podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych przez różne armie, w tym brytyjską, amerykańską, francuską i niemiecką. Ocenia ewolucję strategii wojskowych i adaptacje wymagane ze względu na wyjątkowe wyzwania teatru północnoamerykańskiego, poparte ilustracjami i diagramami. Chociaż książka jest zwięzła i pouczająca, niektórzy czytelnicy stwierdzili, że styl pisania jest gęsty i nie angażuje, co może utrudniać niektórym doświadczenie.

⬤ Dokładna ocena taktyki
⬤ zawiera specjalistyczne źródła
⬤ dobrze zilustrowana diagramami
⬤ unikalny wgląd w adaptacje strategii wojskowych
⬤ pomocna bibliografia do dalszej lektury.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznają ją za nudną i trudną do przeczytania
⬤ może brakować głębi dla tych, którzy szukają kompleksowych szczegółów
⬤ mógł skorzystać z bardziej angażującego pisania.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Battle Tactics of the American Revolution

Zawartość książki:

To wciągające studium, zawierające specjalnie zamówione dzieła sztuki, bada taktykę bitewną różnych uczestników, rzucając światło na to, jak teoria taktyczna i doświadczenie na polu bitwy ukształtowały prowadzenie bitwy podczas rewolucji amerykańskiej.

Rewolucja amerykańska stanowiła szereg unikalnych wyzwań taktycznych dla rywalizujących ze sobą frakcji. Dla Wielkiej Brytanii armia musiała ponownie nauczyć się wielu lekcji z wojny siedmioletniej. Po klęsce pod Concord i Bunker Hill Brytyjczycy wprowadzili szereg zmian w całej armii, w tym modyfikację przyjętej doktryny taktycznej. Ponadto Brytyjczycy zawarli sojusze z różnymi niezależnymi państwami niemieckimi. Dostarczani przez nich żołnierze trafiali więc do różnych armii. To, jak bardzo ich taktyka dostosowała się podczas wojny, różniło się w zależności od stanu.

Armia Kontynentalna została założona w 1775 roku i początkowo była mocno wzorowana na swoich brytyjskich przeciwnikach. Zaczęło się to zmieniać w 1778 r. dzięki wysiłkom pruskiego oficera barona Friedricha Wilhelma von Steubena. Po zawarciu formalnego sojuszu z koloniami w 1778 roku, Francja wysłała swoje siły wojskowe do Ameryki Północnej. Francuscy oficerowie służyli również radą taktyczną Armii Kontynentalnej i vice versa, zwłaszcza gdy z powodzeniem współpracowali podczas oblężenia Yorktown w 1781 roku.