Taka ładna dziewczyna: Historia walki, upodmiotowienia i dumy z niepełnosprawności

Opinie czytelników

Such a Pretty Girl autorstwa Nadiny LaSpiny to pamiętnik szczegółowo opisujący podróż autorki, która przeżyła polio i działała na rzecz praw osób niepełnosprawnych. Podkreśla jej doświadczenia od dzieciństwa na Sycylii do dorosłości w Ameryce, kładąc nacisk na miłość, odwagę, imigrację oraz walkę o prawa osób niepełnosprawnych i sprawiedliwość społeczną. Styl pisania LaSpiny jest znany z poetyckiej jasności i wciągającej narracji, dzięki czemu jest to fascynująca lektura zarówno dla osób niepełnosprawnych, jak i pełnosprawnych.

Książka jest pięknie napisana i wciągająca, z poetyckim, ale jasnym stylem pisania. Zapewnia głęboki wgląd w ruch na rzecz praw osób niepełnosprawnych i doświadczenia imigrantów, wypełnione humorem, miłością i szczerymi chwilami. Czytelnicy uważają ją zarówno za pouczającą, jak i inspirującą, pokazującą ewolucję od litości do dumy z osób niepełnosprawnych. Wiele recenzji podkreśla emocjonalny wpływ i wartość edukacyjną tego pamiętnika, co czyni go lekturą obowiązkową dla zrozumienia historii i zmagań społeczności osób niepełnosprawnych.

Niektórym czytelnikom może być trudno odnieść się do niektórych aspektów podróży LaSpiny, zwłaszcza jeśli nie doświadczyli podobnych zmagań. Kilku recenzentów zauważyło momenty trudności ze zrozumieniem wyborów dokonywanych przez autorkę, odzwierciedlających złożoną naturę jej życiowych doświadczeń. Wydaje się to jednak przeważać nad ogólnym pozytywnym odbiorem pamiętnika.

(na podstawie 22 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Such a Pretty Girl: A Story of Struggle, Empowerment, and Disability Pride

Zawartość książki:

Pamiętnik działaczki na rzecz praw osób niepełnosprawnych.

Taka ładna dziewczyna to historia Nadiny LaSpiny - od jej wczesnych lat w rodzinnej Sycylii, gdzie jeszcze jako dziecko zachorowała na polio, co uczyniło ją obiektem litości i beznadziejności; do jej dorastania i młodości w Ameryce, spędzonej prawie w całości w szpitalach, gdzie jest torturowana w poszukiwaniu lekarstwa i sprawia, że czuje, że jej ciało nie należy już do niej; do jej buntu i aktywizmu w ruchu na rzecz praw osób niepełnosprawnych.

Osobisty rozwój LaSpiny pokrywa się z rozwojem politycznym ruchu - od zrzeszania się, organizowania i walki z wykluczeniem z życia publicznego i społecznego, po wykuwanie wspólnej tożsamości, rozkwit sztuki i kultury osób niepełnosprawnych oraz przyjęcie dumy z niepełnosprawności.

Podróż autorki jest wyjątkowa, ale wiele osób niepełnosprawnych może się z nią identyfikować. Jest to podróż do odnalezienia swojego miejsca w pełnosprawnym świecie - świecie nie stworzonym dla osób niepełnosprawnych, w którym niepełnosprawność jest postrzegana wyłącznie w negatywnych kategoriach. La Spina obala wszystkie stereotypowe narracje na temat niepełnosprawności. Opowiadając historię swojego życia, bez redagowania, pokazuje krzywdę, jaką wyrządziło osobom niepełnosprawnym nadmierne skupienie się na litości i lekarstwie, które pozostaje nieuchwytne. Jej historia obnaża uprzedzenia dotyczące niepełnosprawności zakorzenione w naszym systemie społeczno-politycznym i potępia opresyjne standardy normalności w społeczeństwie, które dewaluuje tych, którzy są inni i odmawia im podstawowych praw.

Napisana jako ciągła narracja, subtelnym i intymnym głosem, Such a Pretty Girl to pamiętnik równie wciągający jak powieść. Jest to jeden z niewielu pamiętników o niepełnosprawności, który koncentruje się na aktywizmie, i jeden z pierwszych napisanych przez imigranta.