Tak daleko, a jednak tak blisko: Hodowla bydła na pograniczu w zachodniej prerii Kanady i na Terytorium Północnym Australii

Oryginalny tytuł:

So Far and Yet So Close: Frontier Cattle Ranching in Western Prairie Canada and the Northern Territory of Australia

Zawartość książki:

So Far and Yet So Close to porównawcze studium hodowli bydła na pograniczu w dwóch społeczeństwach na przeciwległych krańcach globu. Jest to również historia środowiskowa, która jednocześnie koncentruje się zarówno na środowisku naturalnym, jak i przygranicznym.

Istnieje wiele punktów, w których granice bydła w zachodniej Kanadzie i północnej Australii przywołują porównania. Najbardziej oczywiste jest to, że powstały one mniej więcej w tym samym czasie: pod koniec lat siedemdziesiątych i na początku lat osiemdziesiątych XIX wieku. W obu przypadkach korporacje były dużymi inwestorami i wykorzystywały system otwartego wybiegu, w którym dziesiątki tysięcy sztuk bydła wędrowały po tysiącach akrów kwadratowych.

Ranczerzy borykali się z podobnymi problemami, takimi jak drapieżniki, choroby i pogoda, a także rynki zbytu.

Ostatecznie na tych geograficznie odmiennych i odległych ziemiach rozwinęła się niemal nierozróżnialna kultura „wiejska”, która jest widoczna do dziś. Wiele podobieństw było w taki czy inny sposób odzwierciedleniem przygranicznych warunków środowiskowych, czyli warunków związanych z samą „nowością” społeczeństwa.

Obejmowały one brak infrastruktury (tj. ogrodzeń), instytucji (tj. policji) i populacji (tj.

konsumentów). Jednak ranczerzy w tych dwóch społeczeństwach również mieli swoje różnice. Ostatecznie środowisko naturalne popchnęło rozwój rolnictwa w tych dwóch regionach na bardzo różne ścieżki.