Tajni nauczyciele świata zachodniego

Opinie czytelników

Książka „Secret Teachers of the Western World” autorstwa Gary'ego Lachmana bada historię i nauki zachodniego ezoteryzmu od czasów starożytnych do współczesności. Analizuje wkład różnych filozofów i myślicieli ezoterycznych, podkreślając znaczenie równoważenia myślenia lewą i prawą półkulą mózgu. Czytelnicy doceniają przystępny styl pisania Lachmana i bogactwo prezentowanych informacji, podczas gdy niektórzy zauważają jego gęstą naturę i zakres informacji, które mogą być czasami przytłaczające.

⬤ Kompleksowa eksploracja zachodniego ezoteryzmu.
⬤ Przystępny i wciągający styl pisania.
⬤ Prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat równowagi między myśleniem lewej i prawej półkuli mózgu.
⬤ Mistrzowskie powiązania historyczne.
⬤ Inspiruje czytelników do zgłębienia tematu.

⬤ Gęstość informacji, potencjalnie przytłaczająca dla niektórych czytelników.
⬤ Próby objęcia szerokiego zakresu mogą być pozbawione głębi w konkretnych tematach.
⬤ Krytyka niekiedy mało odkrywczego podejścia Lachmana.
⬤ Postrzeganie książki jako amatorskiej przez niektórych czytelników, którzy oczekują bardziej naukowej pracy.

(na podstawie 40 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Secret Teachers of the Western World

Zawartość książki:

To epickie studium odkrywa ezoterycznych mistrzów, którzy potajemnie wpłynęli na intelektualny rozwój Zachodu, od Pitagorasa i Zoroastra po mało znane współczesne ikony Jeana Gebsera i Schwallera de Lubicza.

Obok głównego nurtu zachodniej historii intelektualnej istnieje inny nurt, który w bardzo realnym sensie powinien zajmować zaszczytne miejsce, ale który przez ostatnie kilka stuleci zajmował zacienioną, podrzędną pozycję, gdzieś pod ziemią.

Ten "inny" nurt stanowi temat epickiej historii i analizy Gary'ego Lachmana "The Secret Teachers of the Western World".

W tym klarownym, przystępnym i fascynującym studium uznany historyk bada zachodnią tradycję ezoteryczną - ruch myślowy o starożytnych korzeniach i współczesnych ekspresjach, który w szerokim sensie postrzega kosmos jako żywą, duchową, znaczącą istotę, a ludzkość jako mającą w nim wyjątkowy obowiązek i odpowiedzialność.

Historyczne korzenie naszej "przeciwnej tradycji", jak bada Lachman, mają swój początek w Aleksandrii około czasów Chrystusa. To właśnie tam znajdujemy pierwsze pisemne przekazy starożytnej tradycji, która wcześniej była przekazywana ustnie. Tutaj, w tym niezwykłym mieście, wypełnionym nauczycielami, filozofami i mistykami z Egiptu, Grecji, Azji i innych części świata, w wielokulturowym, wieloreligijnym i pluralistycznym społeczeństwie, miała miejsce synteza, twórcze połączenie różnych idei i wizji, które nadało ukrytej tradycji eklektyczny charakter, jaki zachowała do dziś.

Historia naszej ezoterycznej tradycji składa się z grubsza z trzech części:

Część pierwsza Po spojrzeniu wstecz na najwcześniejsze korzenie tradycji ezoterycznej w starożytnym Egipcie i Grecji, narracja historyczna rozpoczyna się w Aleksandrii w pierwszych wiekach ery chrześcijańskiej. Przez kolejne stulecia śledzimy naszą "inną" tradycję poprzez takich przedstawicieli, jak hermetycy, kabaliści, gnostycy, neoplatonicy i wczesni ojcowie Kościoła, wśród wielu innych. Badamy ponowne pojawienie się zaginionych ksiąg hermetycznych w renesansie i ich wpływ na wyłaniający się nowoczesny umysł.

Część druga rozpoczyna się od upadku hermetyzmu w późnym renesansie i początku "ezoterycznej kontrkultury". W 1614 r., w tym samym roku, w którym nauki hermetyczne wypadły z łask, w Kassel w Niemczech pojawił się dziwny dokument ogłaszający istnienie tajemniczego bractwa: Różokrzyżowców. Część druga przedstawia wpływ Różokrzyżowców i ezoterycznych prądów, które po nich nastąpiły, takich jak ruch romański i europejskie odrodzenie okultyzmu pod koniec XIX wieku, w tym Madame Blavatsky i otwarcie zachodniego umysłu na mądrość Wschodu oraz okultyzm fin-de-si cle Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku.

Część trzecia kronikuje powstanie "nowoczesnego ezoteryzmu", widzianego we wpływie Rudolfa Steinera, Gurdżijewa, Annie Besant, Krishnamurtiego, Aleistera Crowleya, R. A Schwallera de Lubicza i wielu innych. W centrum znajduje się życie i praca C. G. Junga, być może najważniejszej postaci w rozwoju współczesnej duchowości. Książka przygląda się okultystycznemu odrodzeniu "mistycznych lat sześćdziesiątych" i naszemu własnemu New Age oraz temu, jak samo to zrodziło bardziej krytyczne, rygorystyczne badanie starożytnej mądrości.

Po wielu objazdach i ślepych zaułkach wydaje się, że powoli zbliżamy się do przełomowego momentu. Stało się jasne, że dominujący, lewomózgowy, redukcjonistyczny pogląd, niegdyś tak wyzwalający i ekscytujący, wyczerpał się, a obietnica tak bardzo poszukiwanej "zmiany paradygmatu" wydaje się możliwa. Być może znajdujemy się na krawędzi kulminacyjnego momentu ezoterycznej tradycji intelektualnej Zachodu.