Tajne armie NATO: Operacja Gladio i terroryzm w Europie Zachodniej

Opinie czytelników

Książka Daniela Gansera bada kontrowersyjną rolę NATO i jego tajnych operacji w Europie Zachodniej po II wojnie światowej, w szczególności koncentrując się na armiach „Stay Behind” zaprojektowanych w celu przeciwdziałania potencjalnym inwazjom sowieckim. Autor przedstawia krytyczne spojrzenie na zachodnie systemy demokratyczne, łącząc te operacje z różnymi aktami przemocy politycznej i terroryzmu.

Czytelnicy uznali książkę za wysoce pouczającą, pouczającą i szczegółową analizę często pomijanego aspektu historii Europy, zapewniającą niezbędny kontekst dla zrozumienia współczesnej dynamiki politycznej. Wielu chwaliło obszerną dokumentację i odniesienia. Kilku recenzentów poleca ją osobom zainteresowanym zrozumieniem implikacji prawicowego terroryzmu i złożoności powojennej polityki europejskiej.

Krytycy podkreślali kwestie związane z dokładnością i rygorem naukowym książki, oskarżając Gansera o poleganie na politycznie motywowanych źródłach i brak wiarygodnych dowodów na swoje twierdzenia. Niektórzy opisywali ją jako konspiracyjną lub źle skonstruowaną, z licznymi błędami typograficznymi w wydaniu eBook. Ogólnie rzecz biorąc, pojawiły się obawy co do rzetelności akademickiej książki, sugerując, że jest ona bardziej sensacyjna niż oparta na faktach.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nato's Secret Armies: Operation Gladio and Terrorism in Western Europe

Zawartość książki:

To fascynujące nowe studium pokazuje, w jaki sposób CIA i brytyjskie tajne służby, we współpracy z sojuszem wojskowym NATO i europejskimi tajnymi służbami wojskowymi, utworzyły sieć tajnych antykomunistycznych armii w Europie Zachodniej po II wojnie światowej.

Ci tajni żołnierze byli szkoleni na odległych wyspach na Morzu Śródziemnym oraz w niekonwencjonalnych ośrodkach wojennych w Anglii i Stanach Zjednoczonych przez Zielone Berety i siły specjalne SAS. Sieć była uzbrojona w materiały wybuchowe, karabiny maszynowe i zaawansowany technologicznie sprzęt komunikacyjny ukryty w podziemnych bunkrach i tajnych składach broni w lasach i na górskich łąkach. W niektórych krajach tajna armia łączyła się z prawicowymi terrorystami, którzy w tajnej wojnie angażowali się w manipulacje polityczne, nękanie partii lewicowych, masakry, zamachy stanu i tortury.

Włoska tajna armia o kryptonimie "Gladio" ("miecz") została ujawniona w 1990 r. przez włoskiego premiera Giulio Andreottiego przed włoskim Senatem, po czym prasa mówiła o "najlepiej strzeżonej i najbardziej szkodliwej tajemnicy polityczno-wojskowej od czasów II wojny światowej" (Observer, 18 listopada 1990 r.) i zauważyła, że "historia wygląda jak prosto ze stron thrillera politycznego". (The Times, 19 listopada 1990). Od tego czasu tak zwane armie NATO "stay-behind" zostały również odkryte we Francji, Hiszpanii, Portugalii, Niemczech, Belgii, Holandii, Luksemburgu, Danii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Grecji i Turcji. Były one koordynowane na szczeblu międzynarodowym przez Pentagon i NATO, a ich ostatnie znane spotkanie odbyło się w powiązanym z NATO Allied Clandestine Committee (ACC) w Brukseli w październiku 1990 roku.