Ocena:
Ta książka oferuje dokładnie zbadany i trzymający w napięciu historyczny opis tajnej cywilnej obrony Wielkiej Brytanii podczas II wojny światowej, w szczególności koncentrując się na sieci oporu utworzonej w 1940 roku. Ujawnia przygotowania i działania zwykłych obywateli, którzy byli gotowi bronić kraju w przypadku niemieckiej inwazji, pokazując ich odwagę i szeroko zakrojone planowanie. Wielu czytelników uznało te spostrzeżenia za fascynujące i otwierające oczy, korygując błędne przekonania na temat słabości Wielkiej Brytanii w czasie wojny. Jednak niektórzy krytycy uważali, że treść była szczuplejsza niż oczekiwano, szczególnie w porównaniu z innymi pracami na ten temat.
Zalety:⬤ Dobrze zbadana
⬤ dostarcza nowego spojrzenia na brytyjskie wysiłki ruchu oporu
⬤ zawiera interesujące osobiste relacje
⬤ wciągający i czytelny styl pisania
⬤ podważa popularne narracje o brytyjskiej obronie cywilnej
⬤ podkreśla odwagę zwykłych ludzi
⬤ oferuje kompleksowy przegląd różnych jednostek ruchu oporu
⬤ gorąco polecana przez wielu czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za zbyt akademicki
⬤ kilku uznało, że książce brakuje głębi w porównaniu z innymi pracami na ten sam temat
⬤ niektóre recenzje opisały ją jako cienką lub rozczarowującą pod względem nowych informacji.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Britain's Secret Defences: Civilian Saboteurs, Spies and Assassins During the Second World War
Narracja otaczająca brytyjskie siły antyinwazyjne często koncentrowała się na postaciach podobnych do "Armii Taty" biegających z widłami, na nieprzygotowaniu i poczuciu nieuchronności inwazji i porażki. Prawda jest jednak zupełnie inna.
Ściśle tajni, doskonale wyszkoleni i bezwzględni cywilni ochotnicy byli rekrutowani już latem 1940 roku. Gdyby Niemcy podjęli próbę inwazji, byliby zwalczani przez sabotażystów i partyzantów wyłaniających się z tajnych bunkrów, a także monitorowani przez rzesze szpiegów i obserwatorów, którzy przekazywaliby szczegółowe informacje za pośrednictwem biegaczy, operatorów bezprzewodowych i kobiet ATS w zamaskowanych bunkrach.
Oprócz tych tajnych sił, Home Guard tworzyła również własne "grupy partyzanckie", a SIS (MI6) tworzyła po okupacji grupy cywilów - w tym nastolatków - które miały działać jako komórki sabotażowe, operatorzy bezprzewodowi i zabójcy, gdyby naziści przejęli kontrolę nad krajem.
Cywile zaangażowani w te grupy rozumieli potrzebę zachowania absolutnej tajemnicy, a ich zaangażowanie w zachowanie ciszy oznaczało, że większość z nich poszła do grobu, nigdy nie mówiąc nikomu o swojej roli, nawet najbliższym członkom rodziny. Nie było oficjalnego i niewielkiego publicznego uznania dla tego, co ci oddani mężczyźni i kobiety byli gotowi zrobić dla swojego kraju w potrzebie, a po ponad 80 latach milczenia nadszedł czas, aby podkreślić ich niezwykłą rolę.