Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka stanowi wciągającą i pouczającą biografię księżniczki Louise, córki królowej Wiktorii, podkreślając jej zmagania i osiągnięcia w kontrolującym królewskim domu. Podczas gdy wiele recenzji chwali dobrze zbadany i interesujący portret Louise, niektóre krytyki koncentrują się na dostrzegalnych uprzedzeniach, spekulacyjnych twierdzeniach i potrzebie dodatkowych materiałów, takich jak wykresy genealogiczne.
Zalety:⬤ dobrze napisana i łatwa w odbiorze
⬤ interesujący wgląd w życie księżniczki Louise
⬤ dobrze zbadana, biorąc pod uwagę ograniczony dostęp do podstawowych źródeł
⬤ wciągająca narracja, która przyciąga czytelników
⬤ zapewnia nowe spojrzenie na rodzicielstwo królowej Wiktorii
⬤ szczegółowa eksploracja postaw społecznych w epoce wiktoriańskiej.
Wady:⬤ Niektóre twierdzenia są postrzegane jako spekulacje i nie są dobrze poparte faktami
⬤ dostrzegalne uprzedzenia w spojrzeniu autora na postacie
⬤ powtarzalne opowiadanie historii
⬤ brak wykresów genealogicznych i map, które pomogłyby zrozumieć relacje rodzinne
⬤ niektórzy recenzenci wspominają, że czyta się ją raczej jak plotkę niż rygorystyczną historię.
(na podstawie 100 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Queen Victoria's Mysterious Daughter: A Biography of Princess Louise
Zawartość książki:
Tajemnicza córka królowej Wiktorii" jest bogato wypełniona kłótniami, intrygami, skandalami i tajemnicami, i jest żywym portretem księżniczki desperacko próbującej uciec od swojego dziedzictwa.
Tajemnice szóstego dziecka królowej Wiktorii, księżniczki Louise, mogą pozostać ukryte na zawsze. Co było tak niebezpiecznego w tej artystycznej, burzliwej królewnie, że jej życie zostało udokumentowane bardziej przez plotki i plotki niż twarde fakty? Kiedy Lucinda Hawksley rozpoczęła śledztwo, często udaremniane przez niewytłumaczalną tajemnicę, odkryła fascynującą kobietę, nowoczesną przed swoimi czasami, której historia przez lata była chroniona przed widokiem publicznym.
Louise była rzeźbiarką i malarką, przyjaciółką prerafaelitów i zagorzałą członkinią ruchu estetycznego. Najbardziej przebojowa z wiktoriańskich księżniczek, sprzeciwiała się kontrolującej naturze swojej matki i pozostała zaciekle lojalna wobec swoich braci - zwłaszcza chorowitego Leopolda i bardzo złego Bertiego. Szukała innych niekonwencjonalnych kobiet, w tym Josephine Butler i George Eliot, i prowadziła kampanię na rzecz reformy edukacji i zdrowia oraz praw kobiet. Walczyła ze swoją niezłomną matką o pozwolenie na uprawianie męskiej sztuki rzeźby i pójście do college'u artystycznego - i w ten sposób stała się pierwszą brytyjską księżniczką, która uczęszczała do szkoły publicznej.
Pogłoski o barwnym życiu miłosnym Louise utrzymują się do dziś, a wzmianki o romansach sięgają nawet jej nastoletnich lat, a godne uwagi skandale obejmowały uwikłania z jej nauczycielem rzeźby Josephem Edgarem Boehmem, a być może nawet przystojnym mężem jej siostry księżniczki Beatrice, Liko. Zgodnie z buntowniczą formą, odrzuciła wszystkich królewskich zalotników i stała się pierwszym członkiem rodziny królewskiej od XVI wieku, który poślubił zwykłego człowieka. Przeprowadziła się z nim do Kanady, gdy został mianowany gubernatorem generalnym.
