Cząstki poruszające się stale z prędkością światła nazywane są tachionami.
Czasowa sekwencja punktów końcowych ich ruchu zależy od układu odniesienia. Tachiony nie mogą przesyłać wiadomości, ale przekazują połączenie na dowolnie duże odległości bez naruszania przyczynowości.
Omawiamy teraz paradoks Einsteina-Podolskiego-Rosena. Cząstka jest definiowana przez jej masę spoczynkową, a tachion przez parametr pędu. Badamy procesy oddziaływania z tachionami.
Podążając za koncepcją kwazicząstki, rozważamy również kwazitachiony na sieci. Wyjaśniamy historię z kotem Schredingera.
