This Earth Has Been Too Generous
W tym zbiorze, podobnie jak w wielu innych swoich wierszach i prozie, Susan Marsh pisze z precyzją i pasją o dzikich miejscach i ich mieszkańcach. Jej wiersze czyta się jak liryczne wezwania do działania, by zauważać, kochać i chronić dzikość na świecie i w nas samych. Wiersze te tworzą siedliska, w których wyobraźnia czytelnika może rozwijać się w regenerującej mocy natury i świadczyć o jej utracie. Lektura This Earth Has Been Too Generous przypomina nam, że gdy pozwalamy na zanikanie dzikości na świecie, sami stajemy się coraz mniejsi. Potrzebujemy kolekcji takich jak ta.
Matt Daly, autor książki Between Here and Home (Unsolicited Press, 2019)
Inauguracyjna kolekcja poezji Susan Marsh jest wypełniona modlitwami i elegiami za to, co nasza era antropocenu wyrządziła jednej niebieskiej planecie. Wiersze te odwołują się do ziemi, którą Marsh przemierzała i szanowała przez dziesięciolecia. Jej oko i ucho naukowca oferuje czytelnikom medytacje na temat miejsc, do których niektórzy nigdy nie będą wędrować, miejsc z ich "jasnym, pranym powietrzem / wodą, którą możemy pić". Pisarstwo Marsh zawsze maluje scenę, czy to "ostatnie niebieskie składane krzesło", tę "niebiesko-zieloną moc wiatru", czy te "krwistoczerwone linie wschodu słońca (które) rozszerzają się w szafranową smugę". Zastanawia się, podobnie jak wielu z nas, czy nie jest już za późno, by "pozostać w tym szorstkim i zaniedbanym rzędzie", na tej planecie, która "była dla nas zbyt hojna", by ją pielęgnować, by pozostawić Ziemię taką, jaką zastali ją ludzie.
Connie Wieneke, poetka i autorka.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)