Ta wredna choroba: Dorastanie w cieniu jadłowstrętu psychicznego mojej matki

Opinie czytelników

Pamiętnik Daniela Beckera, „This Mean Disease”, stanowi przejmujący i szczery opis dorastania z matką cierpiącą na jadłowstręt psychiczny. Książka wyróżnia się unikalnym męskim spojrzeniem na wpływ zaburzeń odżywiania na rodziny, oferując wgląd w emocjonalne zmagania członków rodziny. Została dobrze przyjęta ze względu na wciągający styl pisania i empatię, jaką przekazuje zarówno rodzinie autora, jak i złożoności choroby.

⬤ Wciągający i dobrze napisany pamiętnik, który trudno odłożyć.
⬤ Przedstawia unikalną męską perspektywę zaburzeń odżywiania.
⬤ Oferuje cenny wgląd w emocjonalne zawirowania, z którymi borykają się rodziny osób z zaburzeniami odżywiania.
⬤ Napisany z empatią i rozwagą, unikając melodramatyzmu.
⬤ Przekazuje przesłanie nadziei i odporności pośród cierpienia.
⬤ Przydatna jako źródło informacji dla terapeutów i rodzin borykających się z podobnymi problemami.

⬤ Niektórzy czytelnicy wyrazili pragnienie głębszego wglądu w doświadczenia matki i etiologię anoreksji.
⬤ Kilka recenzentek określiło sposób pisania jako podstawowy, choć niekoniecznie nieatrakcyjny.
⬤ Intensywność emocjonalna może wywoływać poczucie winy u osób zmagających się z podobnymi problemami.
⬤ Ograniczone informacje na temat samej choroby, skupiające się bardziej na osobistych doświadczeniach.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

This Mean Disease: Growing Up in the Shadow of My Mother's Anorexia Nervosa

Zawartość książki:

W pierwszej książce napisanej przez dziecko osoby, która zmarła z powodu zaburzeń odżywiania, Daniel Becker pokazuje nam rozdzierające serce szczegóły anoreksji jego matki - jej nieubłaganą obsesję na punkcie jedzenia i niezdolność do odżywiania się. Jego najwcześniejszym wspomnieniem o niej jest obserwowanie, jak pakuje walizkę na pierwszą z licznych hospitalizacji.

Od obserwacji tego zdezorientowanego dziecka po uświadomienie sobie bezradności jako dorosły, Daniel przekazuje wewnętrzny świat anorektyczki i jej rodziny. Zapewnia intymny portret tego, jak on, jego ojciec i jego dwaj bracia walczyli o równowagę między lojalnością wobec mamy a rosnącą świadomością, że tylko oddzielając się od niej, mogą zapewnić sobie przetrwanie.

W końcu Daniel musi pogodzić się z powolnym umieraniem matki i zacząć prowadzić życie poza cieniem jej choroby. Po części przestroga, a po części opis tego, jak zaburzenia odżywiania wpływają na członków rodziny.