Ta sama ziemia, ta krzywa sprawa

Opinie czytelników

Książka oferuje zniuansowane ponowne zbadanie wczesnej historii Pensylwanii, podkreślając interakcje między europejskimi osadnikami, w tym mennonitami i kwakrami, a ludem Lenape z perspektywy kluczowych postaci, takich jak Sassoonan i William Penn. Stanowi ona wyzwanie dla tradycyjnych narracji, które często gloryfikują osadników kosztem historii rdzennej ludności, dzięki czemu jest to lektura prowokująca do myślenia i wywierająca wpływ.

⬤ Dogłębne badania i wrażliwe opowiadanie historii
⬤ wprowadza perspektywę ludu Lenape
⬤ zachęca do refleksji nad historycznymi niesprawiedliwościami
⬤ wciągająca i osobista narracja
⬤ niezbędna dla osób zainteresowanych wczesną historią Ameryki, kwakrami i studiami mennonitów.

Nie jest to szybka ani lekka lektura; może wymagać wolniejszego, bardziej przemyślanego zaangażowania, aby w pełni zrozumieć szczegóły i tematy.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

This Very Ground, This Crooked Affair

Zawartość książki:

Książka This Very Ground, This Crooked Affair łączy wielowiekową historię mennonickiej zagrody autora w Pensylwanii z historią rdzennych mieszkańców ziemi Lenape, przeplatając udokumentowaną historię Pensylwanii z narodowym dążeniem do Doktryny Odkryć - oraz historią mennonitów, którzy sami uciekli przed cierpieniem i brakiem ziemi z losami rdzennych Amerykanów na całym kontynencie.

N poprzednich książek, takich jak Maintaining the Right Fellowship: A Narrative Account of Life in the Oldest Mennonite Community in North America (1984) i The Earth is the Lord's: A Narrative History of the Lancaster Conference, Ruth minimalnie uznał rdzennych mieszkańców zastąpionych przez jego przodków. W przeciwieństwie do tego, w This Very Ground, This Crooked Affair nadal opowiadał o Williamie Pennie, innych kolonistach związanych z Pennem i osadnikach-imigrantach mennonickich - ale tym razem umieścił Lenapów z Doliny Delaware w centrum, a nie na marginesie historii.

„Jak zauważa Kathleen Norris: „Fakt, że granica jednego ludu jest zwykle ojczyzną innego, jest najczęściej pomijany”. Ale dlaczego lament przesiedlonych miałby być mniej muzyczny niż wdzięczna pochwała przesiedleńców? „ - John L. Ruth, w przedmowie.