Sztuka zapasów

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za swoją wartość historyczną i wgląd w zapasy, a wielu uważa ją za pomocną zarówno dla instruktorów, jak i uczniów zainteresowanych sztukami walki. Jednak niektórzy recenzenci zauważają, że może nie być najlepsza do praktycznych instrukcji i uważają, że jest zbyt droga jak na swoją zawartość.

⬤ Zapewnia historyczny wgląd w zapasy
⬤ pomocne dla instruktorów
⬤ techniki są dobrze opisane
⬤ ponadczasowe wskazówki
⬤ pouczające i łatwe do odczytania
⬤ polecane dla artystów sztuk walki i osób uczących się samoobrony.

⬤ Nie jest to najlepsza instrukcja praktycznego wrestlingu
⬤ niektórzy uważają ją za przestarzałą
⬤ niektórzy recenzenci uważają ją za zbyt drogą jak na jej długość jako broszury.

(na podstawie 10 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Art of Wrestling

Zawartość książki:

Zawartość obejmuje:

Wprowadzenie.

Zapasy na stopach.

Wskazówki dla początkujących.

Wskazówki dla instruktorów.

Sugerowane kursy półgodzinnych lekcji.

Standardowe wagi.

Zasady zapasów na nogach.

Proste zawody.

Maty zapaśnicze.

George Frederick William de Relwyskow (18 czerwca 1887 - 1942) był angielskim zapaśnikiem sportowym, który brał udział w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1908 dla Wielkiej Brytanii.

Urodzony w Kensington w 1887 roku, syn białych rosyjskich imigrantów, de Relwyskow zajął się zapasami jako sposobem na utrzymanie formy podczas studiów w Londynie, szkoląc się jako artysta i projektant. Do 1907 roku wygrał trzydzieści pięć otwartych zawodów w Wielkiej Brytanii i zdobył amatorskie mistrzostwo Anglii w wadze lekkiej i średniej w 1907 i 1908 roku. Ze względu na swoje sukcesy został wybrany do reprezentowania Wielkiej Brytanii na Igrzyskach Olimpijskich w 1908 roku, które odbyły się w Londynie.

Po wybuchu I wojny światowej de Relwyskow powrócił do Wielkiej Brytanii z Ameryki Południowej, gdzie odbywał tournée zapaśnicze, by zaciągnąć się do armii. Służył jako trener gimnastyki i walki na bagnety, a przez pewien czas służył w australijskiej piechocie. We Francji szkolił żołnierzy w walce bez broni. W październiku 1918 r. de Relwyskow stacjonował w Aldershot jako instruktor Royal Army Physical Training Corps w stworzonym przez siebie wojskowym systemie zapasów. W 1924 roku został mianowany trenerem brytyjskiej drużyny olimpijskiej na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924 roku.

Ponownie zaciągnął się na początku II wojny światowej i służył jako instruktor walki bez broni i cichego zabijania w Special Operations Executive (SOE). Po okresie służby jako instruktor w szkole SOE w Kanadzie - Special Training School (STS) 103 (która była również znana jako "Camp X"), de Relwyskow powrócił do Wielkiej Brytanii, zanim został wysłany na Daleki Wschód.

Relwyskow zmarł w swoim domu w Leeds w 1942 roku. Pozostawił żonę Clarę oraz synów Douglasa i George'a. Douglas był profesjonalnym sędzią wrestlingu, którego syn, również o imieniu Douglas (wnuk oryginalnego George'a), stał się regularną twarzą w telewizyjnym profesjonalnym wrestlingu w Wielkiej Brytanii pod imieniem Barry Douglas. Młodszy George de Relwyskow kontynuował karierę w profesjonalnym wrestlingu, którą przerwała kontuzja odniesiona podczas II wojny światowej. Później stał się odnoszącym sukcesy promotorem wrestlingu i członkiem Joint Promotions, a działalność promocyjna była kontynuowana po jego śmierci w 1980 roku przez jego córkę Ann.

George de Relwyskow był najmłodszym zdobywcą złotego medalu olimpijskiego w zapasach, rekord ten utrzymywał się przez prawie siedemdziesiąt lat, aż do czasu, gdy 20-letni radziecki Suren Nalbandyan zdobył tytuł w wadze lekkiej w 1976 roku.