Contemporary Art, Systems and the Aesthetics of Dispersion
Wykorzystując pięć studiów przypadku sztuki współczesnej, książka ta wykorzystuje idee systemów i rozproszenia, aby zrozumieć tożsamość i doświadczenie w późnym kapitalizmie.
Książka ta rozważa pięciu artystów, którzy są przykładem współczesnej praktyki artystycznej: Seth Price; Liam Gillick; Martin Creed; Hito Steyerl; i Theaster Gates. Biorąc pod uwagę różnorodność materiałów wykorzystywanych obecnie w sztuce, niegdyś tradycyjne media i praktyki artystyczne stały się przestarzałe w opisywaniu tego, co robią dziś artyści. Francis Halsall argumentuje, że w obliczu tej dezaktualizacji idee systemu i rozproszenia stają się bardzo przydatne w zrozumieniu sztuki współczesnej. Oznacza to, że praktycy mogą teraz wykorzystywać wszelkie dostępne im systemy dystrybucji i wyświetlania jako swoje kreatywne media. Dwa główne argumenty są następujące: po pierwsze, każde zrozumienie tego, czym jest sztuka, zawsze będzie oparte na powiązanym poglądzie na to, czym jest istota ludzka; a po drugie, oba mają szczególny charakter w późnym kapitalizmie lub, jak tu nazwano, w epoce rozproszenia.
Książka zainteresuje badaczy i studentów zajmujących się historią sztuki, sztuką współczesną, sztuką studyjną oraz teoriami systemów i sieci.
